Program, İstanbul’un manevî havasını en çok hissedebileceğimiz, her camisinde farklı bir huzur bulacağımız semtlerden biri olan Fatih’de bulunan Yeni Asya Vakıf binasında gerçekleştirildi. Ben de bu sayede ilk defa vakıf binasına gitmiş oldum. Türkiye’nin farklı şehirlerinden gelerek buluştuğumuz bu bina sadece bizlere kucak açmıyordu. Biz programımızı gerçekleştirirken üst katta bulunan ve bir sahafı aratmayacak kadar çeşitli ve değerli kitapları bünyesinde bulunduran kütüphanede, üniversite öğrencileri ders çalışıyordu. Çevresinde birçok tarihî kütüphane olmasına rağmen, üniversite öğrencileri bizim vakfımızda ders çalışabilmek için randevu alıyorlarmış. Aslında daha en başta karşılaştığım bu durum bile beni oldukça etkiledi. O gençler belki Risale-i Nur’u, Üstad’ımızı hiç bilmiyorlar, ama bu vesileyle öğrenebilirler çünkü en başta vakıf çatısı altında ders çalışıyorlar ve kütüphanede Risale-i Nurlar rafları süslüyor (hatta direkt Üstad’ın kontrolünden geçen eski Külliyat bile mevcut) ve vakfa girmeden önce isteyenler vakıf kapısının yanındaki askıda gazeteden ücretsiz o günkü gazetemizi alabiliyor. Bu bile gazetemizin ne kadar gençliğe ve gençlere değer verdiğinin bir ispatı değil mi? İstanbul gibi bir yerde okuyan ve ders çalışma gayreti içinde olan üniversite öğrencilerine kucak açmak, belki muhafazalarına katkıda bulunmak…

Evet aslında bu programın asıl katkılarından biri de bu konuyu anlamam oldu. Gençliğin muhafazasına katkıda bulunmak… Yayınlarımızın en önemli amaçlarından biri de bu değil mi? Üstad’ımızın zarif, lâtif ve güzel gül çiçeğine benzettiği gençliğimizi nasıl muhafaza edeceğiz veya başkalarının muhafazasına nasıl yardım edeceğiz? İşte bu sorunun cevabını aradık aslında Pazar günü. Biz ne yapabiliriz, nasıl bir katkıda bulunabiliriz ki yayınlarımıza destek olalım, gençlere hitâb edelim ve bu sayede ahir zaman gibi şiddetli bir zamanda, önce kendimizi, sonra da diğer gençleri zamanın fitnelerinden muhafaza edebilelim. 

Yapabileceğimiz çok şey varmış, bizi birbirimize bağlayan nuranî rabıtaların farkında olduktan sonra, uhuvvetimizi, ihlâsımızı kaybetmedikten sonra. Bir sürü yeni fikir ortaya atıldı ve bu herkes için şevk kaynağı oldu.

Biz gençleri de aktif olarak hizmetin içine çekme arzusu içinde olan abilerimiz, ablalarımız bu hizmeti kime bırakacakları konusunda, Yeni Asya bayrağının ileride de Allah’ın izniyle dalgalanacağı konusunda hiç şüphe duymasınlar. Evet, bizim dâvâmıza ve yürüdüğümüz yolun doğruluğuna inancımız tam. Biz gençler olarak bu toplantıda göstermiş olduğumuz üzere gazetemizin de dergilerimizin de yazarlarımızın, çizerlerimizin de yanındayız. İhtiyaç hâsıl olduğunda başta yeteneklerimiz ölçüsünde, yetmezse şimdiki abilerimizin yaptığı gibi gerekirse on farklı işle de uğraşarak bu bayrağı dalgalandıracağız inşaallah.

Emine Nur ÜNAL / [email protected]