Nefsimin direnmesine rağmen gitmeye arzum ağır bastı ve Gebze’ye ulaştım.

Osman Hocam, her zamanki mütebessim tavrı ve o gür sesiyle” Emin Abi sen nerdesin?  diyerek sarıldı. Sanki içimi okumuş gibi ikinci uyarıyı yaptı. Okuma programından çıkarılacak ders daha başlamadan alındı. Yani; “Okuma programından kaçış yok. Çağrıldığında mutlaka gidilecek. Hiçbir mazeret geçerli değil nokta.”

Programa Bitlis, Sinop, Yalova, Maraş, Ankara, Eskişehir, Aydın ve çevre ilçelerden misafirler gelmişti. Almanya’dan da bir misafir vardı. Katılım yoğundu. Üç günlük harika bir program hazırlanmış.

Program Fihrist Risalesi’nin okunmasıyla başladı. Ardından Ali Demir Hocam “Mektubun Medresesi” konulu fevkalâde bir sunum yaptı.

Öğle yemeği ve namazdan sonra münâzaralı ders başladı. Prof. Dr. Ahmet Battal Hocam, Üstad’ın Hutbe-i Şamiye de “Ben bu zaman ve zeminde, Avrupalılar terakkide istikbale uçmaları ile beraber bizi maddî cihette kurun-u vustada durduran ve tevkif eden altı tane hastalıktır.” Diyerek sıraladığı altı hastalığı okudu. Her biri ayrı ayrı değerlendirildi.

Programa katılanlar dersi pür dikkat takip etti. Ahmet Hocamın özellikle sorularla dikkat çektiği hususlarla alâkalı olarak, salonda bulunanlar çok ilginç tesbitlerde bulundu. Harika bir münâzara dersi yapıldı.

Münâzaralı dersler her seferinde benim cehaletimi ortaya çıkarıyor. Hiçbir şey bilmediğimi öğrenmek beni mutlu ediyor. Öğrenmem gereken daha çok şeylerin olduğunu görüyorum.

Akşam, Ahmet Battal Hocamın” Cumhuriyet ve Demokrasi konulu harika bir sunumuyla tamamlandı.

Ancak gün içinde Ahmet Hocam, Üstad’ın “Bir adam zatı için sevilmez. Belki muhabbet, sıfat ve san’atı içindir. Öyle ise her bir Müslümanın her bir sıfatı Müslüman olmadığı gibi, her bir kâfirin dahi bütün sıfat ve san’atları kâfir olmak lâzım gelmez” sözü ile ilgili olarak, çok dikkat çekici sorular sordu. Bu cümlede sıfat nedir? zat nedir? Burada mü’min olma sıfatını nereye koyacağız? Zatı için sevilmez ne demek? Gibi soruları zihnimizi meşgul etti ve bizi çok düşündürdü.

İkinci gün, Hasan Tahsin Feyzi Ağabeyin şiiri münâzara edildi. Mükemmel bir şiir. O kadar beyiti nasıl yazdı bilemiyorum. Biz tamamını münâzara edemedik elbette. Ancak bir kısmını okuyup değerlendirebildik. Her bir mısrası ve her bir beyti bir derya. Müthiş bir şey.

Akşam İttihad’ın 50. yılı dolayısıyla “İttihad Programı” düzenlendi. İl dışından gelenler birlikte çok geniş bir katılım oldu. Okuma programının içinde ayrı bir program. Esasında program içinde program olmaz. Bu durum her zaman için bir risktir. Ancak İttihat programı, okuma programına harikulâde bir güzellik kattı. Bir taşla iki kuş vuruldu.

Kâzım Güleçyüz Ağabeyin yönettiği ve gazete yazarlarının katıldığı program bizi tarihin derinliklerine götürdü. Yeni Asya Gazetesi’nin İttihad’la başlayan tarihî seyri gözler önüne serildi. Vefakâr ve emektar Yeni Asya Gazetesi yazarları, yaşadıklarını, duygu ve düşüncelerini dile getirdiler. Ayrıca İttihat Gazetesi ile ilgili hatıraları olan ağabeylerimiz bugüne kadar hiç duymadığımız ve bilmediğimiz hatıralarından bahsederek bize büyük bir mutluluk yaşattılar.

Okuma programı üç gün sürdü. Dopdolu bir program oldu. Böylesine iç içe bir programı planlayıp sevk ve idare edenleri tebrik etmek lâzım. Katılımcıların samimiyeti, sabrı, okuma ve öğrenme aşkı da takdire şayan elbette.

Okuma programından geriye ne kaldı derseniz. Yaşadıklarımdan mütevellit, çağrıldığınızda geçerli bir mazeretiniz yoksa, mutlaka katılmak gerektiğini anladım. İkincisi dünyaya ait ne kadar derdiniz varsa hepsini unutuyorsunuz. Hastalıklarınızdan hiçbir eser kalmıyor. Bütün dert ve sıkıntılarınızdan arınıyor ruhen rahat ediyorsunuz. Bütün ağrılarınız geçiyor. Yani ilâç gibi geliyor.