Sonbahar, başların eğilmesidir yerlere, ibadetin en halis noktasıdır, çekirdeğinin özüdür, yani kâinatın secdesi.
Sonbahar İlân-ı aşktır, kalblerin yakarması, sararmış yüzlerin yakınlaşması. Doğrulmasıdır eğri bir çiçeğin gökyüzüne, masmavi gözlerin berraklaşması gibi tufanıdır bir kalbin gözlerine. Öteden beri kavimlerin ortak dilidir sonbahar. Asırların yerlere düşmeyen dili, ya da varlıkların endamının tesbihi. Âşıkların hüzün bestesi, kâinat özünün ya da özlü kâinatın bir tablosudur. Bir ressamın rahmet elinin hüzünlü resmidir. Sonbaharda eğdirilirken başlar yerlere, Yaradan’dan ayrılışının bir firkat hikâyesidir, nazlı bir dağ çiçeğinin hikâyesi gibi...
Bırakamaz onu geç düşer toprağa, nazlı nazlı duâ eder öyle ayrılır topraktan, bütün güzelliği ile. İlk ayrılıklar sonbaharlardadır. Sonbahar fâni olana gelmez, bâkiye müptelâdır. Zira artık yerdedir onun başı. Onun doğrulduğu yer secdesidir, özüdür. Özündeki sözüdür. Sonbahar feragatların, fedaların ve vedaların mevsimidir. Çok süslü olamasa da, içerisindeki ben’in sesidir.
Zamanında bir kavim sormuş sonbahara; “Neden ayrılıkları seversin, neden güzelliklerden ayrı durur, gayra düşersin, terk eylersin bu dünya âlemini?” Sonbahar derki ona; ’’Ben sen değilem ki herbir güle eğilem, ben güle değil gülün sahibine eğilmeye gelmişim. Onun için dökerim yaprakları, dünyayı değil dünyadan olmayanı sevmişim’’ der ve geçer oradan.
Sonra bir iç geçirir sonbahar, içeri döner kapısını çalar Rabbülâleminin, çünkü ayrılık vakti gelmiştir, onun ve bütün mensub olanlarının.
Mahşere gittiğini bilir yakarır elleriyle, kalbine gözlerini dokundurur, duâlarına koyar kalbinin gözlerini ve öyle ayrılır dünya âleminden. Biraz üzülür, amma üzüntüsü dünyadan ayrıldığı için değildir. “Huzura varabilir miyim” endişesi ile düşünür. Sonra, “Elbette o Rahmandır” der, “Sıratı, berk ile geçenlerden olacağım” der. Zira vazifesini tam yapmış, ilân-ı aşk eylemiştir Rabbine. Teslim-i silâh eylemiştir bütün mensupları ile …Ve ne mutlu ona ki Sonbahar, ahirde çiçek açacaktır, bütün saklı güzellikleri ile...
Sonbahar benim mevsimim, Sonbahar gözü yaşlı ırmakların gül kokulu secdesi, fedalar senin için vedalar senin için sen onlarla güzelsin.
Güzel kokulu Sonbaha...