Şevk dolu olan Risale-i Nur müntesipleri, vazife olarak deruhte ettiği hizmeti külfet olarak görmez. Yaptığı işten zevk ve lezzet alır. İstenilen sonuca ulaşmak adına şevki olanlar olmayanlara nispeten hep pozitif, hep müsbet, hep kıymetli kalacaklardır. Bahsi geçen kıymetliler etraflarının harekete geçmesine; kezalik imana hizmetin dalga dalga artmasına, yayılmasına, muhtaç gönüllere ulaştırılmasına hep ön ayak olacaklardır. 

Meşhur bir söz var, Ashab’a atfedilen, “onlar öndeler” diye başlayan. İşte o önde olanlar hayat atiyyesini taşıyan matiyyeler olarak şevkle dolup taşmaktadırlar.

Kıymeti neticeleri sayıldığında Rabbi Rahimin mükâfat ve hediyelerine mazhariyet derecesine kadar ziyade olan şevkin, şevkli olmanın, şevkle dolmanın elbette bir çok ön şart ve gereklilikleri vardır. 

Ulaşılabilirliği fevkalâde kolay olan şevk halinin aynı zamanda ulaşılması bir o kadar zordur. Bu ifade çelişkili ve karmaşık gelebilir, ama meselenin hakikati bu! Sanii Hakîmi kâinat üzerinde anlatan perdelerin, kimine kalın kimine de tül gibi ince olmasını hatıra getirirsek bu, iddiamıza delil olabilir. 

Şevk ve gayrete ulaştıranlar listesinde en evvel zikredebileceğimiz hiç şüphesiz dolmayan taşamaz, yanmayan yakamaz haşiyesi ile imanın ziyadeleştirilmesi.

Îman mertebelerinde ki cihanpaha derecede kıymetli basamakları birer birer çıkmanın bu zamanda en kolay ve istikametli ve selâmetli yolu Nur Risâlelerini bol bol okunmasıdır. Dolayısıyla birinci madde şevk için okumalıyız. Okumak yetmez, rahatsızlıklara cevap olarak da; müzakere, mütalâa, yazı, sohbet vesair şerh izah ve tanzim çalışmalarına mümkün olduğu kadar çok katılmamız gerektiğini şuraya not düşelim.

Evvelen zikredilen madde bütünü kapsadığını Nur Risâlelerini eskiden tanıyanlar için söylemeye bile gerek yok aslında. Bu yazımızla tanışanlar için, kısa bir açıklama yapmak gerekirse; Nur Risalelerini okuyanlar kelime kelime imanî bahisleri okuduğu gibi sayfa sayfada tekvini âyet ve sayfaları okuduğunu dolayısıyla okumanın ardından ziyade ifade ettiklerinin çok daha derin olduğunu söyleyebiliriz.

Bir diğer nokta şevke medar arkadaşların kazanılmasından ziyade şevk ve gayreti kıran arkadaşlıklardan uzak durmak gerektiğidir. Zira biz biliyoruz ki bir yeri düzenlemeden ve yeni yeni şeyler almadan önce yapılacak ilk şey, kir ve süprüntüleri temizlemektir. Hem takva ve amel-i salih esaslarına bambaşka bir boyut kazandıran Nur Risalelerinin; takvanın amel-i salihi de kapsayan bir hakikat olduğu izahatını, bu cihetten uygulama sahasına dahil edebiliriz.

Okumanın evrad ve ezkârı da kapsadığını ve şevkin ziyadeleşmesi için özellikle Cevşeni azda olsa devamlı okumanın ne kadar tesir edeceğini  ifade etmezsek eminim bir şeyler eksik kalırdı.

İman hizmetinde, “şevkim kırıldı, artık yaptıklarım ve yapacaklarım içimden gelmiyor” tarzı hal ve hareketlerin de, nefsin aldatmacası olduğunu bilmek insana hakikaten kuvve-i maneviye takviyesi yapıyor. İbadet ve amel ve amellerimizle bazen isteksizliğin varlığını nefsimle beraber bir çok kardeş ve abimde müşahede ettiğimden dolayı, teminat vererek şunu iddia edebilirim. Bu isteksizlik ve zahiren şevksizlik aslında bir başkalaşımın daha doğrusu bir terakkinin ve kemalâtın adımlarıdır. Misal vermek gerekirse, nasıl ekmek yapmak için bazı aşamalardan geçilir bazıları çok kolay, bazıları çok zordur. Una dokunmak insana mutluluk verirken fırına yaklaşmak sıkıntı ve darlık verir; aynen öyle de ubudiyet hayatında bazen bu haller olur. Mühim olan bu durumun hakikatini bilmek ve isteksizde olsa devam etmek olacaktır.

Ta’dat etsek sayfalar dolusu hakikatlere gebe olacak bu yazımıza şimdilik bu kadarı ile iktifa edelim. 

Rabbi Rahim şevke medar hasiyetler taşıyan okumaları ve arkadaşlıkları ve en ziyade halleri nasib etsin.