Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı’nın (UNDP) internet sitesinde yayımlanan yazıda, zekât yardımlarının  BM Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri (SDH) projelerinde değerlendirilebilmesi için İslam Kalkınma Bankası  (İKB) ve yerel zekât toplama kuruluşlarıyla yapılan projeler hakkında bilgiler yer almış. İslam’da tüm  Müslümanların servetlerinin 40’da 1’ini ihtiyaç sahiplerine ve yoksullara dağıtmasının kural olduğunun  (farz/fç) hatırlatıldığı yazıda, zekât müessesinin BM (SDH) hedefleriyle paralel amaçlara hizmet ettiği  belirtilmiş.

Açlığın, yoksulluğun ve ekonomik eşitsizliğin ortadan kaldırılması, çevrenin korunması ile barışın teşvik  edilmesinin İslam dininin temelinde olduğunun ifade edildiği yazıda, zekâtın bunun en önemli araçlarından  biri olduğu da hatırlatılmış. (AA, 10 Eylül 2018)

Hatırlayabildiğimiz kadarıyla Birleşmiş Milletler ilk defa zekâtla ilgili böyle önemli bir tesbitte bulunuyor.  Buna bir ‘haber’ olarak bakamayız. Bu bu önemli bir adımdır. Dünyanın başka yollarla barışı temin  noktasında zora girdiğinin itirafı olarak da görülebilir. Senelerden beri hem açlığa hem de savaşlara karşı  mücadele ettiğini açıklayan BM’nin gelip kalıcı çareyi ‘zekât’ta bulması ve bunu ilan etmesi hakikaten çok  önemlidir. Aynı zamanda İslam dünyasının meselelerini dünyaya anlatma noktasındaki ihmali de görülmüş  oluyor. Düşünün ki zekâtın açılığa, fakirliğe ve savaşlara karşı çare olduğunu İslam dünyası değil de  bizzarure Birleşmiş Milletler açıklıyor, ilan ediyor. Haza min fazlı Rabbi... Bütün bunlar Rabbimizin ihsanı ve  fazlındandır...

BM’nin mecburen ve zaruri olarak bu noktaya gelmesi elbette önemlidir. Bu noktada Bediüzzaman  Hazretlerinin şu tesbitini hatırlamak durumundayız: “Dünya, büyük bir manevî buhran geçiriyor. Manevî  temelleri sarsılan Garb cemiyeti içinde doğan bir hastalık, bir veba, bir taun felâketi, gittikçe yeryüzüne  dağılıyor. Bu müthiş sâri illete karşı İslâm cemiyeti ne gibi çarelerle karşı koyacak? Garbın çürümüş, kokmuş, tefessüh etmiş, bâtıl formülleriyle mi? Yoksa İslâm cemiyetinin ter ü taze iman esaslarıyla mı? Büyük kafaları  gaflet içinde görüyorum. İman kalesini küfrün çürük direkleri tutamaz. Onun için ben yalnız iman üzerine  mesaimi teksif etmiş bulunuyorum.” (B.S.Nursi, Tarhiçe-i Hayatı, s. 644)

Bediüzzaman Hazretleri’nin zekât konusundaki şu ikazı da sarsıcı ve dikkat çekicidir: “Eğer, ezkiya  zekâvetlerinin zekâtını ve ağniya, velev zekâtın zekâtını milletin menfaatine sarf etseler, milletimiz de başka  milletlere yolda karışabilir.” (Eski Dönem Eserleri, [Münâzarât] s. 272) Yani, zeki insanlar zekâlarının  ‘zekâtını’ yani ‘bilgi’lerinin kırta birini ve zenginler zaten vermek mecburiyetinde oldukları ‘zekât’larının kırkta  biri olan miktarı zekât olarak verseler İslam dünyası fukaralığı geride bırakıp ‘zengin ülkeler’ sınıfına girmiş  olur.

zekât yardımlarının dünya çapında 200 milyon ile 1 trilyon dolar arasında olduğunun tahmin edildiğine  değinilen BM sitesindeki yazıda, SDH projelerinde görülen 2,5 trilyon dolarlık fon açığının bir kısmının aynı  türden amaçlar için toplanan zekât yardımlarıyla telafi edilebileceğine de dikkat çekilmiş. 

Sadece zekât emri bile dünya barışını temine yetiyorsa, bir de diğer emirlerin uygulandığını düşünülsün.  Dünya cennetasa bir bahara dönmez mi?