Cuma sabahı (15 Mart 2019) duyulan haber sadece Müslümanları değil, dünyadaki bütün ‘insan’ları derinden yaraladı. Çünkü Yeni Zelanda’da 2 camiye silâhlı saldırı düzenlendi ve masum insanlar katledildi.
Bu o kadar çirkin bir saldırı oldu ki, saldırgan katliâm öncesi 70 sayfalık bir bildiri yayınlamış ve ayrıca yaptığı katliâmı ‘canlı yayın’la dünyaya izlettirmiş. Bir insanın bu kadar süfli, bu kadar kinli, bu kadar cani hale gelebileceği akla gelir miydi? Gelmezdi, gelmemeliydi, ama maalesef bunlar yaşandı.
Ümitvar olmayı icap ettiren şey ise bu çirkin saldırıya bütün ‘insan’ların ve insanlığın itiraz etmesiydi. Dünyanın pek çok yerinde bu çirkin saldırıya karşı açıklamalar yapıldı, yürüyüşler düzenlendi ve itirazlar yükseldi. Dünya bu ve benzeri cinayetleri kesin bir dille kınamaya devam ederse, inşallah benzer çılgınlıklar yaşanmaz.
Uluslararası Af Örgütü Genel Sekreteri Kumi Naidoo’nun bu hususta yaptığı açıklama da dikkat çekici. Yeni Zelanda’nın Christchurch şehrinde iki camiye düzenlenen terör saldırısına tepki gösteren Uluslararası Af Örgütü Genel Sekreteri Kumi Naidoo şöyle demiş: “Ölümcül nefretler ve ırkçı saiklerle Cuma namazına katılan kadınları, erkekleri ve çocukları hedef alan saldırganlar, bizlere inanılmaz bir şok ve üzüntü yaşattı. Bugün aynı zamanda İslamofobi felâketini teşvik eden veya buna göz yuman dünya liderlerinin tutumlarıyla hesaplaşmasının zamanıdır. Şeytanlaştırma politikaları 49 insanın hayatına mal oldu. Saldırganların beyazların üstünlüğünü savunan ırkçı bir manifestonun takipçisi olduğuna ilişkin haberler, dünya liderlerini bu nefret dolu ideolojiye karşı durmaları için hızla harekete geçirmelidir. Bizim inandığımız Yeni Zelanda, çok kültürlü toplumuyla gelişen, mültecileri ve göçmenleri kabul eden ve herkesin barış içinde dinî inançlarının gereğini uygulama hakkına saygı gösteren bir ülkedir.” (AA, 16 Mart 2019)
Avrupa, Amerika ve dünyanın pek çok başka bölgesinde “İslâmdan korku”yu yayan ekipler, kişiler, siyasetçiler ve ifsat şebekeleri vardır. Bu anlamda “İslamofobi”nin varlığı inkâr edilemez. Ve bu korkuyu insafsız siyasetçilerin ekseriyetle tetikledikleri de ayrı bir gerçek. Bu bakımdan Uluslararası Af Örgütü Genel Sekreteri Kumi Naidoo’nun liderlere seslenerek, “İslamofobi felâketini teşvik eden veya buna göz yuman dünya liderlerinin tutumlarıyla hesaplaşmasının zamanıdır” demesi çok önemli ve çok isabetlidir.
Dünyadaki bütün liderler “İslâmdan korku”yu değil, “İslâmı tanımayı” teşvik etmelidirler. Eğer dünya liderleri ve sivil toplum kuruluşları bu vesile ile bir hesaplaşmaya gider ve “Ne yaptık da bazı ‘insan’lar bu hale geldi?” diye düşünürse hatadan dönmüş olurlar. Dünyadaki bütün insanları bu noktada gerçekleri görmesine ihtiyaç vardır. Kim olursa olsun İslâmdan ve Müslümanlardan korkuyu teşvik ediyorsa, bütün insanlık buna itiraz etmeli ve bu korkuyu yaymak isteyenler engellenmelidir.
İşin özünde ve esasında ‘ırkçı anlayış’ın yattığını da görmek gerekir. Başkalarını yutmakla beslenen bu anlayışa göre başka ırka, başka inanca, başka düşünceye, başka ‘renge’ hayat hakkı olmaz. İslâm inancının ırkçı anlayışa kökten itiraz etmesi ve üstünlüğün ‘takva’da olduğunu ilân etmesi de bu sebebe bağlı değil midir?
İnsanlık ve dünya huzura ve sükûna kavuşacaksa bu korkuları yayarak mümkün olmaz. Bu çirkin katliâmlar son bulsun ve inşallah İslâm âlemi ve insanlık benzer hadiseleri yaşamasın. Amin.