Doğu Alman ve Batı Alman tabirleri de gençler için bir mana ifade etmeyebilir. “Utanç Duvarı” yıkılana kadar dünya haritasında iki ayrı Almanya vardı.
1989’da bir vesile ile Batı Almanya’ya gitmiş, oradan Berlin’e geçmiştik. Dolayısı ile “Utanç Duvarı” yıkılmadan yaklaşık 6 ay önce görmek mümkün olmuştu. Duvarın Batı Berlin tarafında Doğu Berlin’den Batı Berlin’e kaçmak isterken öldürülenlere ait mezarlıklar vardı. Berlin’deki bu “Utanç Duvarı”, “Demirperde”yi en iyi anlatan açık hava müzesiydi. Kaynaklarda yer alan bilgilere göre duvar boyunca 25 karayol, demiryolu ve suyolu sınır kapısı yeralıyordu. Bütün bu kontrollere rağmen, yaklaşık 5 bin kişi tüneller, evde yaptıkları balonlar ve bunun gibi yollarla, Doğu’dan Batı’ya kaçmayı başarmış. Kaçmaya çalışanlardan en az 138 kişi ise ölmüştü. 
1989 yılındaki ziyaretimiz esnasında Berlin’deki “Utanç Duvarı” çok sağlam görünüyordu. Gerçekten sağlam yapılmıştı, ama insanların hürriyet arzuları o kalın duvarı da yerle bir etti. O gün için muhal görülen bir netice, 6 ay sonra gerçekleşmiş oldu. Gerçi o duvar yapılırken bile yıkılacağı tahmin edilmiştir, fakat insanoğlu zalim ve cahil olduğu için inatla duvar örmeyi tercih etmiş.
Berlin Duvarı’nın yıkılışı sıradan bir hadise değil. Neticede Doğu ve Batı diye varlığını sürdüren iki Almanya tek çatı altında birleşmiş ve yeni bir siyasî tablo ortaya çıkmış. Duvarın yıkılış sebebi de, 9 Kasım 1989’da Doğu Almanya’nın, isteyen vatandaşların Batı’ya gidebileceğini açıklamasının ardından gelmiş... O gün o açıklamayı yapanlar da belki duvarın yıkılacağını tahmin etmediler, ama geçiş izni çıkınca millet, duvarları yıkarak işe başlamış.
Berlin’deki “Utanç Duvarı”nın yıkılışının 25. yılında konuşan Almanya Başbakanı Angela Merkel, duvarın yıkılışının “tüm dünyaya hayallerin gerçek olabildiğini” gösterdiğini söylemiş. Duvar yıkıldığında 30’lu yaşlarında olan Merkel, “Kötü giden şeyleri değiştirebiliriz.... Bu, Ukrayna, Irak ve insan haklarının tehdit altında olduğu diğer yerlere bir mesaj” diye konuşmuş. (BBCTurkce.com)
Doğu Berlin’deki “Utanç Duvarı” yıkıldığı gibi Filistin’de yapılan “Yeni Utanç Duvarı” da bir gün yıkılacak. Garip olan, yıkılması kesin olan duvarların yapılmasıdır. Nitekim, Berlin Duvarı’nın yıkılışının yıldönümünde Kudüs’teki “Ayrım Duvarı”na da balyoz vurulmuş ve açılan deliğe Filistin bayrağı dikilmiş. Bu arada, Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi Başkanı Anne Brasseur, “Berlin Duvarı, buldozerler ve ordunun gücüyle değil, fikirlerin sayesinde yıkılmıştır” demiş ki bunu da yabana atmamak lazım. (Yeni Asya, 9 Kasım 2014)
Fikirlere gem vurulamayacağının şahidi tarihtir. Fikirler en önce zihinlerdeki duvarları yıkar, sonra sıra taş duvarlara gelir. Zihinlerdeki duvarlar yıkılmadan taş, beton ve çelik duvarları yıkmaya uğraşmak emeklerin boşa harcanması anlamına gelir.
Bize düşen, ikna yoluyla kalpleri fethetmek ve zihinlerdeki var olan ‘aşılmaz duvar’ları aşmaktır. “Kavl-i leyyin/ yumuşak ve ikna edici söz’lerle bu yapılabilirse “Utanç Duvarı” gibi Filistin’deki “Ayrım Duvarı” da, yasakçıların sığındığı “inat duvarı” da yıkılmaya mahkûmdur.