Konu ile ilgili habere göre İstanbul’da 672 çocuk ile yüz yüze görüşülerek yapılan “Zekâ Seviyesine Etki Eden Faktörler” araştırmasının sonuçları açıklanmış ve durumun iyi olmadığı anlaşılmış.

2 yılda tamamlanan çalışma ile ilgili açıklama yapan Tüm Üstün Zekâlılar Derneği (TÜZDER) Başkanı Tunahan Coşkun, yapılan araştırmada, eğitim uzmanları ve psikologlardan oluşan 20 kişilik ekip 672 çocuğun her biriyle yaklaşık 1 buçuk saat yüz yüze görüştüğünü hatırlatmış. Çalışma, anne babanın eğitim durumu, çocuğun gittiği okulun türü, kardeş sayısı ve sırası, yaşadığı ilçe ve bölge gibi birçok farklı etkenin zekâ puanı üzerindeki etkilerini tesbit etmiş. İlk kez bu kadar geniş çaplı bir araştırmaya imza attıklarının altını çizen TÜZDER Başkanı Coşkun, çocuğun sınıf seviyesi arttıkça zekâ seviyesinin düştüğüne dikkat çekmiş. Anaokulundan 8’inci sınıfa kadar çocuğun IQ düzeyini incelediklerini aktaran Coşkun, “Çocukların maalesef sınıf seviyeleri arttıkça zekâ puanlarında yani IQ’larında bir düşüş gözlemledik. Bunun nedeni de standart bir eğitimin uygulanması, müfredatın her yerde sabit olması, çok fazla farklılaştırmanın olmaması olabilir. Bu sebeplerin IQ’da yaklaşık 5 puanlık bir düşüşe neden olduğunu gördük” demiş. (DHA, 8 Eylül 2018)

Rakamlar ve tesbitler farklı olabilir, ama ortada bir gerçek var: Eğitim sistemimiz ekseriyetle kabiliyetleri keşfetmekten çok uzak. Tam aksine kabiliyetleri körelten, öldüren, önünü tıkayan bir anlayış var. Bu sebeple bazı uzmanlar çocukların okul dışı takviye ile geliştirilmesini tavsiye ediyorlar. Ayrıca çok uç örnek olarak görülse de bazı velilerin sırf bu sebeple çocuklarını okula göndermediği, kendisi ya da güvendiği arkadaşlarından, öğretmenlerden ders aldırdığı biliniyor. Bir magazin haberine göre başka maksatla da olsa Demet Akalın da kızını okula göndermeyecekmiş. Aynı haberde, müzik sanatçısı Erkin Koray’ın da uzun yıllar önce kızını okula göndermeyip evde eğitim aldırdığı hatırlatılmış. Eğitim sistemini beğenmeyen babası  tarafından okula gönderilmeyen Damla Koray ise, “Babamın doğru yaptığına inanıyorum. Zaten iş nedeniyle pratikte okula gitme imkânım yoktu” açıklamasını yapmış. (Hürriyet Kelebek eki, 31.08.2015)

Eğitmeyen bir eğitim sistemiyle arzu ettiğimiz noktalara ulaşmamız mümkün değil. Bu bakımdan eğitim meselesini kalıcı gündem maddesi olarak kabul edip “Nasıl daha iyi yapabiliriz?” sorusuna cevap aramamız  gerekir. 

Bu noktada sadece siyasetçi ya da idarecilere iş düşmüyor. Veliler başta olmak üzere öğretmen ve uzmanlara da iş düşüyor. Herkes, hepimiz eğitim sistemindeki sıkıntılara çare arayışında olmalıyız. Sistem de bu teklif ve tavsiyelere kulak veren bir yapıda olmalı. Veli toplantıları benzeri, öğrencilerin değil eğitim sisteminin ‘not’larını masaya yatıracak toplantılar gerekir. Her velinin farklı tavsiyeleri olabilir. Bu yolla pek çok sıkıntının aşılması mümkündür. 

Mevcut haliyle öğrenci ve velilerin düşüncesinin dikkate alındığını söylemek kolay değil. Farklı fikir ve tekliflere açık olmayan bir iyileştirme çalışmasının netice alması mümkün olur mu? 

Millî Eğitim Bakanlığı’nın hadiselere bir de bu pencereden bakıp öğrenci ve velilerden de çözüm ve çare teklifleri toplaması doğru olur. “Yok biz bu işi biliriz. İdareciler olarak meseleye eğitildik. Bir aya, bir yıla kalmaz eğitimdeki dertlere çare buluruz” deniliyorsa demek ki Türkiye zaman kaybetmeye devam edecek...