Bu sebeple ‘dert bilinse devası asan olur’ denilmiştir. Türkiye’nin dertlerinin tam  olarak bilindiği, bunların kabul edildiği ve uygun çareler arandığını söylemek kolay değildir. Eğitimden ekonomiye, dış politikadan, tarıma kadar her sahada birbirinden farklı dertlerimiz var.

Ülkemizi idare edenler bir konudaki derdi, başarısızlığı kabul etmiş görünüyorlar. Ara sıra yapılan açıklamalarda “Eğitim konusunda hedefimize ulaşamadık” diyorlar. Bezen buna “kültür”ü de ilâve ettikleri oluyor. Önemli bir dert olan eğitim konusundaki ihmallerin kabul edilmesi elbette takdire şayandır. Ancak Türkiye’nin dertlerinin sadece bununla sınırlı olduğunu düşünmek de yanıltıcıdır. “Eğitimde hedefimize ulaşamadık” demek bir bakıma “Başka konulardaki hedeflere ulaştık” anlamı da  taşır. Türkiye’nin gerçekleri böyle bir kabulün doğru olmadığını gösterir. Yani eğitimde hedefe ulaşılamadı da enflasyonda, tarımda, sanayide, ihracatta, sağlıkta velhasıl başka pek çok konuda hedefe ulaşıldı mı?

Meselâ, 3 Ağustos 2018’de açıklanan rakamlar enflasyon konusunda da hedefe ulaşılamadığını ortaya koyuyor. Şöyle ki,  açıklanan rakamlara göre enflasyon son 14 yılın en yüksek seviyesinde gerçekleşmiş. Bu tabloda başarılı olarak görülebilir mi?

İlgili haberde şu bilgiler paylaşılmış: “Türkiye İstatistik Kurumu’nun açıkladığı verilere göre, Temmuz (2018) ayında enflasyon  bir önceki aya göre yüzde 0,55 olurken, yıllık bazda ise yüzde 15,85’e ulaştı. Fiyatlardaki artış son 14 yılın en yüksek seviyesinde. Yıllık enflasyon 2003 sonlarından bu yana en yüksek seviyeye ulaştı. Anketlerdeki enflasyon beklentisi yüzde 16,4 dolayındaydı. Aylık en yüksek artış, yüzde 2,26 ile Temmuz 2018’de endekste yer alan gruplardan lokanta ve otellerde gerçekleşti. Ev eşyasında yüzde 1,82, eğlence ve kültürde yüzde 1,62, sağlıkta yüzde 1,20 ve konutta yüzde 1,10 artış kaydedildi. TÜFE’de, bir önceki yılın aynı ayına göre en fazla artış yüzde 24,21 ile ulaştırma grubunda oldu. Ev eşyası yüzde 20,32, çeşitli mal ve hizmetler yüzde 17,24, lokanta ve oteller ise yüzde 13,86 ile artışın yüksek olduğu diğer ana harcama grupları olarak kaydedildi. Yurt içi üretici fiyat endeksi (Yİ-ÜFE), Temmuz ayında bir önceki aya göre yüzde 1,77, bir önceki yılın Aralık ayına göre yüzde 17,56, bir önceki yılın aynı ayına göre yüzde 25, 12 aylık ortalamalara göre ise yüzde 17,41 artış gösterdi.” (DW, 3 Ağustos  2018)

Şunu diyenler de çıkabilir: “Geçmiş yıllarda yüzde 100’lük enflasyonlara şahit olduk. O halde durum o kadar da fena değil.”

Bu tesbit kulağa hoş gelebilir, ama gerçeği değiştirmez: Şimdiden gerekli tedbirler alınmaz ve enflasyondaki tırmanışın ‘büyük bir dert’ olduğu kabul edilmezse uzun dönemde ‘eski enflasyon rakamları’na ulaşma ihtimal dahilinde olur.

Eğitimdeki dert çok büyük, çok derin ve çok önemlidir. Buna çare aranması da ayrıca alkışı hak eder. Fakat derdimiz sadece eğitimle sınırlı değildir. Saydığımız ya da sayamadığımız pek çok konuda benzer dertlerimiz vardır. Tamamına çare bulmak Türkiye’yi idare edenlerin vazifesidir. Tabiî ki öncelikle bu dertlerin varlığının kabul edilmesi icap eder. “Eğitimden başka  derdimiz yok. İşler yolunda. Eğitim meselesini de hemen halledeceğiz” diyerek başka dertleri görmezden gelirsek hepimiz zarar ederiz.

Öncelikli derdimiz eğitimdir, ama derdimiz sadece eğitimle sınırlı değil vesselâm.