Allah, her insan farklı hayat yolu çizmiştir. Bunun için psikiyatristler, başınıza ne gelirse gelsin yazmalısınız der. Aya Kito ile iki sene önce tanıştım. Sonra ona çok büyük bir saygı duymaya başladım. O kim? Bir Japon ama bütün kalbi ile Allah’a inanan ve haline isyan etmeden her gününü dolu dolu yaşamaya çalışan bir genç kız. 

Bir edebiyatçı olarak kitap yorumlarken objektif olmak gerekir biliyorum, ama “Bin Litre Gözyaşı” kitabını okurken, istemsizce ağlıyorsunuz. Öyle ki küçücük ömrüne sığdırdığı yüzlerce günlük, içindeki okuma isteği, yazma isteği, çizme isteği. Hayat bazen farklı bir pencereden baktırır insana. İşte birkaç günde okuduğum ve kitaplığımda en görünen yere koyduğum benim en iyilerimden. Kalbime dokunan birkaç kelimelik cümleler var; 

“Düşsen de önemli değil! Tekrar ayağa kalkabilirsin! Düşmüşken yönünü göğe çevir, gökyüzüne bak! Mavi gökyüzü bugün de senin için sınırsızca genişliyor. Sana gülümsediğini görüyor musun? Aya! O zaman sen yaşıyorsun!”

“Engelli insanlar da diğerleriyle aynı kalbe sahip... Kulakların duyamaması mutsuzluk değil, sadece bir elverişsizliktir.”

“Ne kadar çok kitap okursan o kadar çok ön yargılarından kurtulursun!”

“Dört yapraklı yonca üç yapraklı yoncanın şekil bozukluğu değil mi? Bu durumda dört yapraklı yoncada olduğuna inanılan mutluluk ve şans denen şey, sahip olunan şekil bozukluğu olmuyor mu sence?”

“Senden daha mutsuz insanların olduğunu düşünürsen, yeniden sabretmek için bir sebebin olur; bunu hiçbir zaman unutma !”

“Ben üstün güçlere inanıyorum, biliyor musun? Bir amibin gözünden bakarsan biz insanlar üstün güç sahipleriyiz. Gözleri görmeyen insanlara göre de görebilen insanlar üstün güç sahibi değil midir?”

“Allah’ın var olduğuna inanıyorum ben. Allah’ın beni bu hastalıkla denediğini düşününce birdenbire içimde güneşler açıyor. Bu duyguyu bir şekilde aklımdan çıkarmadan, unutmadan yaşamak istiyorum.”

Daha o kadar satırı kalbimde çizdim ki; belki de tekrar kitap olur. Herkesin ve özellikle de anne ve babaların okumasını istiyorum. Çocuğunuzu ders çalışma robotu olarak görmeden önce Aya’nın anne ve babası ile bir empati kurun. Bir annenin doktora ne söylemesi gerekir? Aya’nın annesi;  “Ölürken Aya’yı da yanımda götürmek istiyorum.” diyerek yüreğini parçalarken; Allah Aya’yı daha önce aldı yanına. Engelliler okulunun bir çiçeğiydi o. Günlüğü ile bütün dünyanın tanıdığı ve Dünya Engelliler Haftası’nda çoğu kişinin aklına gelerek duâ ettiği güçlü bir yürekti.