“Tutulan dershane ise asar-ı antika, bir oda altta, bir oda üstte, iki katlı ahşap bir bina, alttan baktığın zaman tahta aralıklarından üst katın tavanı gözüküyor. Sadık Ağabey o zaman kilim vermişti. (Şimdi halı verdi.) Allah ondan ebediyen razı olsun, âmin. Kuru tahtaya kilimi sersen oturan nasıl oturacak. Doğan Ağabey Kayseri’de görmüş, hızarcılardan talaş alıp serelim dedi ve serdik. Talaş biraz ıslak imiş. Oturan kalktığı zaman altı ıslanıp kalkıyor. Daha sonra naylon çektik, işi kurtardık. 

Böyle zor şartlarda sebatkârane hizmet! Ağabeyler birçok sıkıntıları bize yansıtmazlardı. Biz devamlı hizmetin şevk ve gayrete medar olan taraflarını görürdük. O zamanlar cemaat şeklinde pek hizmet eden cemaat gözükmez, fraksiyonlar gözükmüyor. Televizyon denilen illet yok. Kazanç, harcamasına yetiyor. Zihinler derdi maişetle müptelâ değil, tek konuşulan ve düşünülen hizmet, hizmet, hizmet…” 1

***

Yeni Asya’da bir makalenin hizmeti

“Risale-i Nur’u tanımam ile Yeni Asya gazetesini okumaya başlayışım aynı zamanda oldu. O günden bugüne iftihar edebileceğim tek meziyetim Yeni Asya okuyor olmamdır.

Bir gün edebiyat dersinde hocamız makale konusunu işlerken herhangi bir gazeteden bir makale okuyup üzerinde tartışalım, dedi. Bizim sınıfta hocanın hassaten ilgilendiği Cumhuriyet gazetesi okuyan bir arkadaş vardı. Sol fikirli oluşu hocanın yakın ilgisine mazhar olmasına sebepti.

Sınıfa düzenli olarak bir Yeni Asya, bir Cumhuriyet Gazetesi geliyordu. Hoca derse başlarken bir gazete verin, dedi. Ben hoca ile ters fikirde oluşumdan dolayı Yeni Asya var demedim. Cumhuriyet okuyan arkadaş da nasıl olmuşsa o gün gazete getirmemiş. Benim Yeni Asya da benim haberim olmadan çoğu zaman olduğu gibi, elden ele dolaşırken arka taraflarda yine sol fikirli bir arkadaşta imiş. Hemen Yeni Asya’yı çıkararak, “Hocam Yeni Asya var” dedi. Hoca ‘getirin bakayım’ diyerek Yeni Asya’yı iyice bir taradıktan sonra bir okuyucunun ikinci sayfada uyduruk dilin tarih düşmanlığı dolayısıyla din düşmanlığını hedef aldığını anlatmaya çalışan bir makaleye gözü takıldı. Sınıftan bir arkadaşa seslice okuttu, ardından üzerine yorum yapmamızı, karşı görüşlerle çürütmemizi söyledi. Fakat sınıfın hepsi sanki bir ağızdan makalenin tezi istikametinde yani lehte yorum yaptılar. Hoca hanım çok bozuldu. Zeynep Aksu isimli bir hanım okuyucunun kaleme aldığı makale benim aylarca yapamadığımı solcu bir öğretmenin vesile olması ile ve Yeni Asya gazetesi vasıtası ile yaptı. Eğer Zeynep Aksu kardeşimiz halen Yeni Asya okuyorsa ve hizmetlerimizin içinde ise yazısı ile seneler sonra da olsa iftihar edebilir, şükredebilir, ben kendisine teşekkür ederim.”2

***

Bir Mektup

Selâmün Aleyküm,

Muhterem Ağabey, gönderdiğiniz risaleler ve “Genç Yorum” dergisi çok güzel. Hele Bediüzzaman Takvimi beni mest etti. Bizi düşünüp yolladığınız için çok teşekkür ederim.

Çok zamandır teşekkür mektubu yollayacaktım, ancak zaman ve haletimiz müsait olmuyor bazen. Bizim için duâ etmenizi rica ediyorum. Belki de en çok duygu ihtiyacımız var. Biz mahkûm, mahpusları düşünüp, hediyeleriniz bizi çok memnun ediyor. Çok seviniyoruz. Allah sonsuz kere razı olsun. Tekrar tekrar zahmet ve gayretlerinizi tebrik ederim, teşekkür ederim.

Cenâb-ı Hak hayr-ı kesir size ve sevdiklerinize versin. Allah kabul etsin. Çok selâm ve duâ ile.

Deniz Elmas, Bandırma 2 Nolu Kapalı Ceza İnfaz Kurumu, BALIKESİR

Not 1: İsimler değiştirilmiştir.
Not 2: Cezaevlerine göndermek için gazete ihtiyacımız devam ediyor.

Dipnotlar:

1. Raşit Yücel, Yeni Asya Röportajları.
2. a.g.ç.