Daha önceki cezaevi hizmet dâvetlerinde destek veren hizmet ortaklarımızın çoğunluğunu arayıp Mart ayı içerisinde meselemizi izah ettik. Bir kısım Medrese-i Yusufiye hizmet ortaklarımız bizi aradı. Dergi hizmeti vesilesi ile bize maddî manevî destek olan bütün ağabeylerime, kardeşlerime, şefkat kahramanı hanım kardeşlerime teşekkür edip, herkese Allah razı olsun diyoruz. Dergi fiyatlarının 7 tl’den 10 tl’ye çıkması, ekonomik durumların bozuk olması gibi sebepler ile hedeflerimizin gerisinde kaldık. Bu netice de bize cezaevlerine gönderdiğimiz dergi sayılarını azaltacaktır.

İkinci bir husus, Medrese-i Yusufiyelerden gelen mektuplar artarak devam ediyor. Gönderdiğimiz yayınların yerlerine ulaşmış olmasının haberlerini almaya devam ediyoruz. Gelen mektuplardan, Üstadımızın Medrese-i Yusufiyelerde yazdığı mektuplardan çok istifade edildiğini görüyor, bu mektupları müstakil bir kitap olarak onlara ulaştırmanın gayretine girdiğimizi duyuruyoruz. Bu fikrimizin sebebinin, canlı şahitlerinden bir Medrese-i Yusufiye talebesinin mektubu ile sizi baş başa bırakıyoruz.

***

Bismillahirrahmanirrahim,

Çok değerli Hasan Muharrem Ağabey,

Evvelâ Rahim ve Kerim olan Rabbimizin selâmıyla sizleri selâmlar, hürmet ve saygılarımı arz ederim. Sizlerden böylesi kıymetli bir mektup almak beni ziyadesiyle mesrur ettiği gibi, Risale-i Nur’un zindan sahasında daha geniş bir zeminde fütuhat yapabilmesi için arz ve tesbit ettiğim hususların da tarafınızca anlaşılması aynı şekilde beni bahtiyar etmiştir.

Aziz Ağabey,

Risale-i Nur hesabına çırpınan, aklî mesaisini onun zindandaki intişarına nasıl hizmet edebilirim mülâhazasıyla dolan bir kardeşiniz olarak, Nur için yapılmış olan ve yapılacak olan en cüz’î bir hizmeti dahi kâinat azametinde küllî görüyor ve öyle telâkki ediyorum. Bilmenizi isterim ki, bu bağlamda icra ettiğiniz hizmetlerinize ayrı bir derinlik ve çok önemli bir misyon atfediyorum. Çünkü biz gayet iyi biliyoruz ki RİSALE-İ NUR mahpusların fıtratına en uygun cereyanları onlara veriyor. Bunun yanı sıra RİSALE-İ NUR’un mühim rükünleri zindanda yazıldığından her zaman ve her mekânda tesir ve kıymetini zindanda ihsas ettiriyor. Bu hakikate müşahhas bir örnek vermek istiyorum. Mahpusun birine sual etmiştim, “Üstad’a niye muhabbet ediyorsun?” diye. Cevaben, “Üstad da bizim gibi hapishanede yatmış, halimizi çok iyi biliyor ve bize KARDEŞLERİM diye hitap ediyor.” dedi. Gözlerim yaşlandı, “Aman ya Rabbim.” dedim. Üstad ve Risale-i Nur olmasaydı bu mahpusların hali nice olurdu. Hakikaten nasıl ki bir Risale-i Nur Talebesi okulunun en çalışkan talebesi oluyor, cemiyetin en nafi bir uzvu oluyor. Aynen öyle de zindanda dahi Risale-i Nur ile buluşanlar, diğer mahpuslardan farklı olarak, tam bir tövbekâr, tam bir salih mahkûm olarak görünüyor. Bu hakikati evveliyatta bizatihi müşahede eden Nurlu Üstad, “Bir zaman gelecek, Nurları mahkûmlara ekmek, su gibi tevzi edecekler.” buyururken, hiç şüphesiz, istikbaldeki bu aslî ihtiyacı, haşir zamanındaki ihtiyaç gibi görmüştür.

Hasan Ağabey, burada çok önemli üç-dört ihtiyacı tarafınıza arz edeceğim. Malûm son menfi hadiseler nedeniyle zindanlar doldu ve Risale-i Nur’ ihtiyaç daha bir arttı. Biz, elimizde Risale-i Nur adına ne kadar eser ve Risale varsa muhtaçlara yetiştirdik… Şimdi ben burada acizane birkaç hususu sizlere arz edeceğim. Sizler de bu hususu meşverete dahil ediniz. İnanıyorum ki sizler de bu en elzem ihtiyaca lâkayt kalmayacaksınız.

-Devamı Haftaya-