Cezaevi hizmetlerine başladığımız yıllardan bu günlere kadar yüzlerce koğuşa iman hakikatlerinin ulaşmasına ve esas kaynak olan Risale-i Nur’un tanıtılmasına vesile oldular. Bizlerle mahkûm kardeşlerimiz arasındaki, Üstad’ımızın tavsiye ettiği “müfritane irtibat”ın sağlanmasına vesile oldular. Hatta kendileri istifade ettikleri gibi diğer cezaevlerinde bulunan mahkûm arkadaşlarına ve ailelerine dergilerimizi ulaştırmamız için ricada bulundular. Biz bir program dâhilinde cezaevlerine gönderilecek dergi sayısını belirlemeye çalışırken, mahkûm kardeşlerimizden gelen yeni isteklere de ilgisiz, kayıtsız kalamıyoruz. Bu sebepten dolayı Temmuz ayı itibariyle cezaevlerine gönderdiğimiz dergi sayısı 800 adede çıkmış oldu. 

Ramazan kitap paketi çalışmalarımız da hâlihazırda devam ediyor. İkinci grup paketlerimizi de gönderdik. İnşallah paketlerimizi Ramazan ayı boyunca göndermeye devam edeceğiz. Destekleriniz için; (0532) 471 53 52 numaralı telefonumuzu arayabilirsiniz.

Cezaevinden beklentimizin bir hayli üzerinde, Risale-i Nur’lar, muhtelif kitaplar, dergilerimiz ve değişik istekleri içerisinde barındıran mektuplar artarak geliyor, gelmeye devam ediyor. Bugünkü mektubumuz 23 yaşında cezaevine girmiş, şu anda 44 yaşında olan bir mahkûm kardeşimizin ibret dolu mektubu. Mektubumuz biraz uzunca olduğu için ikiye böldük, önümüzdeki hafta da kalan kısmını yayınlayacağız. Sizleri mektubumuzla baş başa bırakıyoruz.

***

Sayın Hasan Muharrem Okur,

Âlemlerin rabbi olan Allah’a hamd, salât ve selâm ile önderimiz Hz. Muhammed’in (asm) âl ve ashabının üzerine olsun.

Muhterem abim, hizmetleriniz gereği Medrese-i Yusufiye talebelerine gönderdiğiniz yayınlarınız elime ulaştı. Allah hayrınızı ve çalışmalarınızı kabul etsin ve bereketlendirsin. Bu vesile ile Ramazan-ı Şerifleriniz mübarek olsun, bütün Âlem-i İslâm’ın birliğine ve kurtuluşuna vesile olsun, diyorum.

Duygu ve düşüncelerimi size aktarmadan önce biraz kendimden bahsedeyim. Ben 1994’te İslâmî çalışmalarımdan dolayı yakalandım. O zamanlar 23 yaşımdaydım. Sıradan insanların deyimiyle hüküm, bizim deyimimizle 36 yıl mükâfat aldım. Allah izin verirse 8 yıl sonra dışarıda olacağım. Önemli olan dışarı çıkmak değil, önemli olan dışarıda tekrar İslâmî bir hayat sürmek ve İslâma hizmet etmek istikameti üzere cezaevinden çıkmaktır. Cezaevi hayatımın 22 yılını yetersiz de olsa Risale-i Nur okumakla, Arapçayı öğrenmekle (gramer, nahiv bilgileri) biraz fıkıh, fıkıh usûlü, tefsir ve hadis usûlü okumayı öğrenmeye çalıştım. Şu anda tekraren Mesnevî-i Nuriye’yi okuyorum. Kitaplığımda Külliyat bulunmaktadır.

Muhterem ağabeylerim, “Kardeş Olalım” adlı kitapçıkta belirtildiği gibi Müslümanların en büyük sorunu “Kardeşlik” ilkesini yeterince anlayamamaları ve de anlayanların da yeterince pratize etmemeleridir. Eğer bu ilkeyi yeterince anlamış olsa idik, bu gün İslâm ümmeti bölük pörçük olmazdı. Bırakın dünya Müslümanlarını aynı coğrafyada yaşayan cemaatler dahi istenilen vahdeti sağlayamamaktadır. Meselâ ülkemizde olduğu gibi, işe önce kendi evimizden başlamalıyız. Eğer kendi evimizde ve coğrafyamızda bu vahdeti sağlar ve İslâm kardeşliğini tesis edebilirsek, diğer coğrafyalarda yaşayan Müslümanlara da örnek olmuş olacağız. Bu konuda öncelikle kendimizi eleştirmeliyiz, hesaba çekmeliyiz. (Devamı Haftaya)

Okan Sarıkaya, T tipi kapalı cezaevi, Erzurum

NOT: Mektuplardaki isim ve adresler değiştirilmiştir.