Üstadımız ve Nur Talebeleri için Medrese-i Yusufiyelerin, hem Risale-i Nurlar’ın yazıldığı hem de Nur Talebelerinin uzun yıllar kaldığı yerler olması bunun ana sebeplerindendir. 

Bediüzzaman’ın seyahat, hapis, sürgün, mecburi ikamet hayatı 1908’lerde başlayıp vefatı olan 1960 yılına kadar devam etti. 1960 yılından günümüze kadarki süreçte de birçok Risale-i Nur Talebesi Medrese-i Yusufiyelerde bulundu. En son olarak ise gazetemizden Nur Ener yaklaşık bir yıl Medrese-i Yusufiyede tahsil gördü. 

Geçtiğimiz Pazar günü merkezimiz İstanbul’da çok duygulu anlar yaşadık. Nur kardeşimizden dinlediğimiz Medrese-i Yusufiye hatıraları hepimizi ağlattı. Yapılan hukuk dışı uygulamaları tasvip etmek mümkün değildi. Nur kardeşimiz Üstadımızın şefkat kahramanları olarak verdiği isme lâyık bir şekilde “Küçük çocuklar, anneler çıksa, ben kalsaydım” diyerek fıtratındaki şefkat kahramanlığını sundu. Yayınlarımıza ve yazarlarımıza, bilhassa Kâzım Güleçyüz ve İbrahim Özdabak’a teşekkür, tebrik ve selâmlarını iletti. 

Medrese-i Yusufiye neşriyat hizmetlerinin öneminden bahsetti. Sadece takvim hizmetlerimizin bile çok önemli olduğunu belirtti. 

Bize de Medrese-i Yusufiye Talebelerinden bir adet el işi hediye tesbih, selâmlar ve teşekkürler getirdi. Biz de bu manalı tesbihi Medrese-i Yusufiye hizmetlerinde birlikte hizmet ettiğimiz herkes adına kabul ettik. Bu TESBİH’in çok özel bir manası var. Hazırlanması uzun zaman alıyor. Her tanesi ile özel ilgileniliyor. Çok şefkat kahramanının emeği, duâsı, muhabbeti var. Bu kadar zor şartlarda el emeği göz nuru hediye TESBİH’i bize gönderen şefkat kahramanları ve diğer bütün masumların bir an evvel bu zulümlerden kurtulmalarını Cenâb-ı Hak’dan niyaz ediyoruz. 

Gazetemizin 49. Yıl kuruluş programı fevkalâde şevkli geçti. Birbirinden güzel, Yeni Asya hatıraları dinledik. Yarım asırdan fazladır hizmetlerimizi omuzlayan ağabeylerimizi daha da çok sevdik. Gazetemizi her bayide bulundurma kampanyasına daha fazla sahip çıkmamız gerektiği tekrar tekrar hatırlatıldı. İzmit temsilcilerimizin yaşadığı neşriyatla alâkalı hatıraları çok ilgi gördü. Ki, 50. Yıl programının inşaallah daha büyük bir salonda ve daha uzun süreli yapılmasını temenni ediyoruz. Salon dağılırken yüzlerdeki şevk, mutluluk, muhabbet görülmeye değerdi.

***

MEKTUP

Muhterem Efendim,

Ben bir kader mahkûmu olarak Kayseri hapishanesinden size yazıyorum. 

Satırlarıma selâmların en güzeli olan Allah’ın selâamı ile başlarım. 

Cenâb-ı Allah’ın dilemesiyle yaklaşık 1 yıldır cezaevindeyim. Burada 33 arkadaşla beraber kalıyoruz. Günler, tabiîki sevdiklerimizden ayrı olduğumuz için istediğimiz gibi geçmiyor. Hapishanede bol bol Kur’ân okumaya çalışıyorum. Aynı zamanda meal de okuyorum. Ancak yanımda tefsir olmadığı için kendimde bir eksiklik hissediyorum. 

Bediüzzaman’ın yazmış olduğu Risale-i Nurlara ihtiyacım çok fazla. Çünkü bu kitaplarda Kur’ân-ı Kerîm’in günümüze bakan âyetlerinin tefsirleri, açıklamaları var. 

Biliyorum sizin yoğun işleriniz vardır. Ancak bu Risale-i Nurlar’ı tarafıma gönderirseniz beni ve hapishanedeki diğer arkadaşlarımı sevindirmiş olursunuz. 

Ayrıca yayınevinizin yayımlamış olduğu kitaplardan ve değişik dergilerinizden örnekler, benim için çok iyi olacak ve makbule geçecektir. 

Mektubuma son verirken selâm ve saygılarımı sunar, işlerinizde başarılar dilerim. 

Ahmet KALE, Kapalı Cezaevi, Kayseri