Yunanlı otobüs şoförümüzün söylediğine göre bu yollarda 10-20 yılda bir otobüs kazası olurmuş. Otobüslerin modellerinin eski olduğunu söyleyince kabul ediyor ve düzgün bir Türkçe ile “Bu otobüsleri sizin oralarda fabrika servisi olarak kullanırlar” diyor. Yeni otobüs almamalarının sebebi yine vergilerin yüksek oluşu olsa gerek.

 

Belediye başkanı da bir okulunda bizim için bir karşılama töreni düzenledi. Âdet olduğu üzere, folklor gösterisi yapıldı, ardından resmî konuşmalar için okul içindeki salona geçildi. Biz onun yerine okul bahçesindeki ağaçlar altında dinlenmeyi tercih ettik.
Selânik ve Kavala da olduğu gibi Drama’da da her yerde çınar ağaçları var.
Ardından türkülerde geçen “Drama Köprüsü bre Hasan dardır, geçilmez” denilen, köprüye doğru yol aldık. Köprünün yeri ile ilgili farklı rivayetler olduğu söyleniyor. Şu anda eski kalıntıları turistlere Drama Köprüsü diye gösteriyorlarmış, ama onlar değilmiş. Asıl Drama Köprüsü şehrin 8 km dışında bir yerdeymiş. Ve bu aslında bir köprü değil bir su kemeri imiş. 1-1.5 m. genişliğinde olduğu ve insanlar bu dar kemerin üzerinden geçmek zorunda olduğu için köprü deniyormuş. “Dardır” denmesinin sebebi bu imiş.

Debreli Hasan ve Drama Köprüsü
Türküde ismi geçen Hasan, Selânik’in Debre Köyündendir. Uzun askerlik süresi içerisinde haksızlığa dayanamayarak kendisine hakaret eden komutanını vurup dağlara çıkmıştır, yani eşkiya olmuştur. Sonradan yaptıklarına çok pişman olmuştur, ama çare yoktur. Geri dönülmez yola girmiştir. Halkın sevgisini kazanan Hasan’ın ölümü üzerine onu öven “Drama Köprüsü” türküsü söylenmiştir. 

 

Drama köprüsü bre Hasan dardır geçilmez, / Soğuktur suları Hasan bir tas içilmez / Anadan geçilir bre Hasan yardan geçilmez / At martini debreli Hasan dağlar inlesin / Drama mahpusunda bre Hasan dostlar dinlesin / Mezar taşlarını bre Hasan koyun mu sandın? / Adam öldürmeyi bre Hasan oyun mu sandın? / Drama mahpusunu bre Hasan evin mi sandın? / At martini debreli Hasan dağlar inlesin / Drama mahpusunda bre Hasan dostlar dinlesin.

Drama Köprüsünün bulunduğu söylenen yerde kısa bir süre durup fotoğraflarımızı çektikten sonra Kavala’ya dönmek üzere otobüslerdeki yerlerimizi aldık.

Mübadele gezisinin son gününde Yunanistan’dan ayrılan mübadil yakınları, tıpkı ataları gibi deniz yolu ile İstanbul’a doğru hareket ettiler. 
4 Gün 3 gecelik bir yolculuğun sonunda gemimiz çıkış noktamıza olan Karaköy Salı Pazarı limanına sağ-salim avdet etti. Dönüşte, gezinin kritiğini yapan mübadil çocuklarından bir tanesinin mübadele esnasında yaşanan hadiselere ve çekilen sıkıntılara dair birkaç hatıra anlattıktan sonra “Anne babalarımız, ne şartlarda geldiler şimdi bizler ne şartlarda geliyoruz. Hâlimize şükretmemiz lâzım” demesi son derece manidardı.