Bediüzzaman, “Kur’ân’ın emsâlsiz bir tefsîri” diye târif ettiği Risâle-i Nur’un tahrifatına asla râzı olmaz. Bunun sebebini hikmetleriyle eserlerinde bizzat yazar ve yakın talebelerine açıkça ifâde eder. Hangi sâikle olursa olsun, tahrifat fevkalâde vâhim bir hata ve vebâldir. Ve hiçbir gerekçeyle buna müsaade edilmez ve mâzur görülmez.