Karanlığın gölgesi
Karanlığın gölgesi düşerse üzerine,
Aç ellerini bir kuytuda, yaslan dizlerine,
İçten yalvar, avuçlarını sür yüzlerine,
Manevî bir havanın rastlar izlerine,

Sonra, enfüsî dairene dön de bak,
Ağlamaklı istianelerini duyar Hak,
Masum arzular o kadar da pak,
Kar taneleri kadar berrak ve ak,

     Bir huşu doğar kaplar gönlünü,
     Gururlanıp sakın kaçırma ölçünü,
     Ele avuca gelmez nur, açar önünü,
     Sabırla bekle, bulursan o günü,

İstikamet üzere ol, göster sebat,
Nefsinden başkasına bulma kabahat,
Tevazu gömleğini giy, olursun rahat,
An bulunduğun an, eşraf-ı saat,

     Huzuru daimîde olduğunu unutma,
     Helâl lokmana asla haram katma,
     Hak perest ol, haksızı asla tutma,
     Ariflerin sözünü tut, yabana  atma,

Hasan  YEŞİLKAYA


Gülecek yüzler

Hediyedir, Büyük Üstad’dan
Kur’ân’ın malı eserler
Okunuyor gece - gündüz
Gündemde bak risaleler

     Okundukça Lâhikalar
     Gülecek yörede yüzler
     Arttıkça ihlâs - ittifak
     Azalacak dert ve keder

Batarsa ayağa diken
Vücuttaki âzâ gibi
Duyar onu o an kişi
Orda, onun etkisini

     Muhabbet fedaileri
     Enâniyetten uzakta
     Çıkmışlar sevinçle yola
     Gidiyorlar bak her yana

                           İsa YAKAN


Bu gidiş nereye?
Yürüyorum yolda,
Yoldaki taşlara çarpa çarpa,
Genzime çekiyorum toprağın kokusunu.
Gökyüzünü seyrediyorum,
Arada başımı kaldırarak.
Rüzgâr yüzüme doğru esiyor,
Hafif bir meltem edasında.
Karşımdaki dut ağacının yaprakları hışırdıyor,
Kimbilir anlayana neler fısıldıyor.
Ya şu leziz elma?
Sanki bana bir şeyler anlatıyor lisan-ı hâliyle.
Hep bir ağızdan kulağıma fısıldıyorlar usulca.
Diyorlar bana:
Hepimiz bir ağızdan O’nu anlatırken ne oluyor sana?
Nedir bu telâşın, bu gidiş nereye?

    Ayşenur AKAY

BİZ NURCULAR

Biz nadide çiçekleriz, bataklıkta bitmeyiz.
Her doğru hakikati yerinde söyleriz biz,
Karanlıkta beklenen her mevsime özeliz,
Resulün (asm) izindeyiz, muhabbet mesleğimiz.

                        Süleyman Veysel OKUR