Pek çok defalar mevcut sistemin sakatlıklarıyla, olumsuzluklarıyla birlikte, başından beri yaptığı tahribatları... Koca bir neslin mahvına sebep olan antidemokratik kaide ve kurallar, sıkıntılar devam etmektedir maalesef.
Uyuşturucu, alkol ve sigaranın yanı sıra bir de bonzai denilen felâket ve daha niceleri. Ateş çemberi gibi sarmış bünyemizi. Özellikle mektep gençlerinin yakasına yapışarak onları perişan hallere sokuyor.
Geliniz şu yakıcı ateş çemberinden gençlerimizi, evlâtlarımızı kurtarmaya yönelik izhar edilen en sağlıklı çareleri ele alalım ve onlara yapışalım. Zira başka çıkış yolumuz kalmamıştır. Eğitim yoluyla bu varlıklarımızı kurtaralım? Ey eğitimin başında olan Beyler! İyi dinleyin! İşte çözüm ve çarelerden bir kaçı;
Allah korkusu, vatan sevgisi, insana değer veren bir anlayış sahibi ve bir baba şefkatı ile yaklaşan, şu asrın başında durup çareleri izhar eden sesi... Zaman içinde Bediüzzaman’ı...
Diyor ki;
“Önümde müthiş bir yangın var, alevleri göklere yükseliyor. İçinde evlâdım yanıyor, onu kurtarmaya koşuyorum, biri beni kösteklemek istemiş, dar düşünceler ve dar görüşler...”
Boğazına kadar Marksizm’in çukuruna düşen dar düşünceli ve dar görüşlüler, kendi menfur zihniyetlerine maalesef eğitimi de alet ederek bir neslin mahvına sebep oldular. Hem de “Maarifi rehber ederek”..
Zamanın Sesi, bütün bu tehlikelere mukabil hep ikaz etti durdu. Bu manidar teklif ve ikazlarıyla da bakınız daha neler söyledi? Ne çareler izhar etti?
Dinleyiniz...
“Bir zaman Eskişehir Hapishanesi’nin penceresinde, bir Cumhuriyet bayramında oturmuştum. Karşımdaki lise mektebinin büyük kızları gülerek raksediyorlardı. Birden manevî bir sinema gibi elli sene sonraki vaziyetleri bana göründü. Ve gördüm ki elli altmış kızlardan ve talebelerden kırk ellisi kabirde toprak oluyorlar, azap çekiyorlar. Ve on tanesi yetmiş seksen yaşında çirkinleşmiş, gençliğinde iffetini muhafaza etmediğinden, sevmek beklediği nazarlardan nefret görüyorlar. Kati müşahede ettim, onların o acınacak hallerine ağladım. Hapishanedeki bir kısım arkadaşlar ağladığımı işittiler. Geldiler sordular. Ben dedim: ‘Şimdi beni kendi halime bırakınız.’ Evet gördüğüm hakikattır, hayal değil.” (Asa-yı Musa, s. 16)
Gençlerin hayat, gençlik ve sosyal hadiseler içinde muhatap olduğu tehlikeleri, bu günleri görürcesine yıllar önce dikkat çeken Bediüzzaman, uyarılarına şu ifadelerle devam eder:
“Sizdeki gençlik katiyyen gidecek. Eğer siz daire-i meşrûada kalmazsanız, o gençlik zayi olup başınıza hem dünyada hem ahirette, hem kabirde kendi lezzetinden çok ziyade belâlar ve elemler getirecek. Eğer terbiye-i İslâmiye o gençlik nimetine karşı bir şükür olarak, iffet ve namusluluk ve taate sarf etseniz, o gençlik manen baki kalacak ve ebedî bir gençlik kazanmasına sebep olacak.” (Sözler, s. 133).
Şimdi içinde yaşadığımız şu hal-i âleme bakıyoruz da içler acısı gerçeklere muhatabız maalesef...
Ülkemizin eğitim meseleleriyle ilgilenen Eğitim Bakanlığı gençlerimizi olumsuz tehlikelerden kurtarma ve koruma adına bir takım projelere imza atmaktadır.
İyi de mevcut ruhsuz eğitim sistemini fıtrî hale getirmedikçe, köklü muvaffakiyetleriniz mümkün olacağa benzemiyor...
Uzun yıllar evvel, onlarca yanlışa mukabil, zaman içinde Bediüzzaman dinlenilmiş olunsaydı, nice yıllar oldu hep aynı şarkı söylenilmezdi.
Temennimiz, inşallah, iyi olur, diyelim.

Not: Mübarak Kurban Bayramınızı en iyi dileklerimizle tebrik eder, âlem-i İslâma, insanımıza ve insanlığa hayırlara vesile olmasını diliyoruz.