Onlar Kur’ân’ı anlamak, hayatlarına tatbik etmek için okurlardı. Kur’ân okumadan bir günün geçmemesini arzuluyorlardı. Bu arzuyla yaşayan sahabe Ramazan ayında daha fazla Kur’ân okumuşlardır. Hz. Osman çok okumasından dolayı iki Mushaf yıpratmıştı. 

Abdullah bin Ömer de ailesi ile ilgilenmesinin dışında sürekli Kur’ân okurdu. Kur’ân’ı hep açıktı. Her vakit namaz için abdest alır, öğle ile ikindi arasını ilim, irfan, ibadetle ihya ederdi. Kur’ân-ı Kerîm’i hatmedeceği zaman, son sûreye geldiğinde hanımını, çocuklarını ve ev halkını yanına çağırır, onların huzurunda hatmeder, onlara duâ ederdi.

Resûlullah (asm) Ramazanda diğer aylardan daha fazla kulluk yapmaya çalışır, sevabını Allah’tan bekleyerek Ramazanı ibadetle geçiren kimsenin geçmiş günahlarının bağışlanacağını bildirirdi. Farz namazlardan sonra en kıymetli namazın gece namazı olduğunu belirtir, gece namazı için de kaylule (öğlen uykusu) uykusundan destek alınmasını tavsiye ederdi. Kaylule uykusunu kendisi de ihmal etmezdi. Ramazan ayının son on günü girdiğinde başka zamanlarda olmadığı kadar çok ibadete ağırlık verir, geceyi ihya eder, ailesini gece ibadetine uyandırırdı. Ashâbını da bu konuda teşvik ederdi. Bir defasında “Abdullah ibni Ömer, ne iyi adamdır! Keşke bir de geceleyin namaz kılsa…” diye arzusunu belirtince Abdullah geceleri pek az uyur olmuştur.

İftar vaktinin ayrı bir anlamı vardı. İftar vaktine çok önem verirlerdi. Acele ederlerdi. Oruçlu, akşam vakti gelince, orucunu açmakta acele eder. Çünkü Allah Resulü (asm): “İftarı acele edin, sahuru geciktirin!“ Abdullah b. Mesud der ki; Allah Resulü de (asm) böyle yapardı.”

“İnsanlar iftarı acele ettikleri sürece hayır (sünnetim) üzere bulunurlar.”

“İnsanlar iftarı acele ettikleri sürece, bu din galip olmaya devam edecektir. Zira Yahudi ve Hıristiyanlar iftarı geciktiriyorlardı” buyurur. Sonra iftar zamanını açıklayarak: “Karanlık şuradan geldiği, gün şuradan döndüğü, güneş battığı zaman oruçlu iftar eder’, buyurur.”

İftarda Duâlar Kabul Olur

İftar vakti duâların kabul olduğu anlardan, iftarda yapılan duâlar ise kabul olan duâlardandır. Bunun için Allah Resûlü (asm): “Oruçlunun iftar anında reddedilmeyecek bir duâsı vardır” buyurdu. 

Bir defasında iftar vakti; “Allahumme leke sumtu ve ala rızgike eftartu / Allah’ım senin için oruç tuttum, rızkınla orucumu açtım.” Bir başka zaman ise: “Bismillah! Elhamdü lillah! Allahümme leke sumtü ve ala rızkike eftartü, ve aleyke tevekkeltü, sübhaneke ve bihamdike takabbel mini inneke ente’s-semiu’l-alim” (Allah’ın ismi ile başlarım. Hamd ona aittir. Allah’ım senin için oruç tuttum, rızkınla orucumu açtım, sana tevekkül ettim, hamd ile seni tesbih ederim. Orucumu kabul et, sen işiten ve bilensin” diye duâ buyurdu.

Âlim sahabelerden Abdullah b. Amr (ra) iftar yapacağı zaman: “Allah’ım her şeyi kuşatan rahmetinden beni bağışlamanı istiyorum” diye duâ ederdi ve orucunu hurma ile açardı.

Allah Resulü (asm) orucunu hurma ile açar, sahabelerine: 

“Oruç tuttuğunuz zaman hurma ile açın! Çünkü hurma berekettir. Onu bulamazsanız su ile iftar edin! Su temizdir” buyururdu.

Oruç, yaz aylarına rastladığı mevsimlerde Allah Resulü’ne (asm) yaş hurma ve su getirilir, onları yer içer sonra namaz kılardı. Kışın ise kuru hurma yiyip su içtikten sonra namaz kılardı.