Gençlik, bir ülkenin geleceğinde en önemli rol oynayacak kesimdir. Gençlik, kendi milletinin örfünü, kültür ve harsını gelecek nesillere aktaranlardır. Bundan dolayı Bediüzzaman, Lem’alar adlı eserinde gençlerin Frenkleri taklit etmemeleri hususunda şu tavsiyelerde bulunuyor: “Ey bu vatan gençleri! Frenkleri taklide çalışmayınız. Âyâ, Avrupa’nın size ettikleri hadsiz zulüm ve adavetten sonra, hangi akılla onların sefahet ve batıl efkârlarına ittibâ edip emniyet ediyorsunuz? Yok, yok! 

Sefihâne taklit edenler, ittibâ değil, belki şuursuz olarak onların safına iltihak edip kendi kendinizi ve kardeşlerinizi idam ediyorsunuz. Âgâh olunuz ki, siz ahlâksızcasına ittibâ ettikçe, hamiyet dâvâsında yalancılık ediyorsunuz. Çünkü şu surette ittibâınız, milliyetinize karşı bir istihfaftır ve millete bir istihzadır. ”

Gençlik ihmal edilmemelidir. Çünkü gençliğin ihmali milletlere çok pahalıya mal olur. Bundan dolayı Bediüzzaman Sözler adlı eserinde şöyle ifade eder: “Gençlik gidecek. Sefahette gitmiş ise, hem dünyada, hem ahirette binler belâ ve elemler netice verdiğini ve öyle gençler ekseriyetle su-i istimal ile, israfat ile gelen evhamlı hastalıkla hastahanelere ve taşkınlıklarıyla hapishanelere veya sefalethanelere ve manevî elemlerden gelen sıkıntılarla meyhanelere düşeceklerini anlamak isterseniz, hastahanelerden ve hapishanelerden ve kabristanlardan sorunuz. Elbette hastahanelerin ekseriyetle lisan-ı halinden, gençlik saikasıyla israfat ve su-i istimalden gelen hastalıktan eninler, eyvahlar işittiğiniz gibi, hapishanelerden dahi, ekseriyetle gençliğin taşkınlık saikasıyla gayr-i meşrû dairedeki harekâtın tokatlarını yiyen bedbaht gençlerin teessüflerini işiteceksiniz.” 

Ama gençlik, şuurlu ve imanlı yetiştirilirse o zaman Hz. Peygamber’in (asm) verdiği müjdeyle hem kendisi ve hem de ebeveyni huzurlu olacaktır. Rasulullah (asm) Allah’a ibadet içinde olan gence şöyle bir müjde vermiştir. “Yedi sınıf insan vardır ki, Allah onları hiçbir gölgenin olmadığı Kıyamet Günü’nde kendi arşının gölgesinde gölgelendirecektir: İşte bu insanlardan birisi de: “Allah’a ibadet içinde yetişen gençler”dir. Bir başka hadis-i şerifte de şöyle buyurur: “Allah, gençliğini Allah’a itaatle geçiren genci sever” ve “Allah, tövbe eden genci sever.” “Çocuklarınıza ikram edin, edep ve terbiyelerini iyi verin.” “Hiçbir anne baba, çocuğuna güzel edep ve terbiyeden daha iyi bir ikramda bulunamaz.”

Peygamber  Efendimiz (asm), iffetini koruyan, Allah karşısındaki sorumluluğunun bilincinde ve istikamet üzere olan gençleri, İlâhî azabın karşısındaki engellerden biri olarak tanıtmış ve “Huşu duyan gençler, (namaz kılarak) rükû eden yaşlılar, emzikli bebekler ve otlayan hayvanlar olmasaydı mutlaka başınıza azap yağardı” buyurmuştur. Gençleri onların yaşayacağı zaman şartları nazar-ı itibara alarak yetiştirtmek gerekir. Onlara sorumluluklar vermek gerekir. 

Peygamberimiz (asm), “İhtiyarlanmadan önce gençliğin değerini bilin!” buyurmuşlardır. Hz. Ali de (ra) “Gençleri kendi zamanımıza göre değil, onların yaşayacağı zamana göre eğitmek gerektiğine dikkatimizi” çeker.

İlk Müslüman olan genç Hz. Ali (ra) 10 yaşındaydı. 

Peygamberimiz (asm) ona ilminden dolayı “Ali ilmin kapısıdır” ve cesaretinden dolayı da “Allah’ın aslanıdır” demişti. Zübeyir b. Avvam (ra) Müslüman olduğu zaman 15 yaşındaydı. 17 yaşında eline kılıcı alıp gece sokağa fırlamıştı. Talha b. Ubeydullah (ra) 15 yaşında Müslüman olmuştu. Ebu Ubeyde b. Cerrah (ra) 17 yaşında Müslüman olmuş. Sa’d b. Ebi Vakkas (ra) 19 yaşında Müslüman oldu. Said b. Zeyd (ra) 19 yaşında Müslüman olmuş ve bütün ömrünü İslâm yolunda feda etmiş hanımı ile ilk hicrete çıkan da o olmuştur. Bunların tamamı da Peygamberimizin (asm) Cennetle müjdelediği “Aşere-i Mübeşşere” denilen on kişiden sayılmışlardır.

Erkam b. Ebi’l-Erkam (ra) 17 yaşında Müslüman olmuş ve Mekke kenarındaki avlulu evini Peygamberimize (asm) tahsis etmiş ve ilk “Medrese” şekline getirmiştir. Mus’ab. b. Umeyr (ra) genç yaşında muallim olarak Medine’ye gönderilmiş ve bir senede Müslümanların sayısını 180’e çıkarmış ve Peygamberimizin (asm) Medine’de himaye görmesine sebep olmuştur. Medine ileri gelenlerinden Useyid b. Hudayr ve Sa’d b. Muaz (ra) gibi ileri gelenlerin Müslüman olmasını sağlamıştır. Cafer b. Ebi Talib (ra) 25 yaşında Habeş Hicret kafilesinin başkanlığını yapmış ve Habeş Necaşisi huzurunda Mekke müşrikleri ile tartışarak Necaşi’nin Müslüman olmasını sağlamıştır. Enes b. Mâlik (ra) genç yaşında Peygamberimizin (asm) hizmetine girmiş ve on sene Peygamberimize (asm) hizmet etmiştir. Peygamberimiz (asm) ona da “ömrünün uzun mal ve evlâdının çoğalması için duâ etmiştir.” Bu duânın bereketi ile 107 yaşına kadar yaşamış, 100 evlât ve torununu bizzat kendi eliyle cenazesini defnetmiştir. Mal ve servetçe de bulunduğu beldede ondan zengini olmamıştır. Zeyd b. Sabit (ra) Peygamberimizin (asm) azatlı kölesi idi. Kur’ân’ın hafızı olup daha sonra Kur’ân-ı Kerîm’in toplanıp kitap haline gelmesinde Heyet Başkanı olarak görev yapmıştır. Üsame b. Zeyd (ra) Peygamberimiz (asm) onu 19 yaşında orduya komutan tayin etmiş ve Bizans üzerine göndermiş, emrine Hz. Ömer (ra) ve Halid b. Velid (ra) gibi kumandanları vermiştir. Peygamberimiz (asm) savaşlarda sahabelerine “Yaşlıları öldürün, ama gençlere müsamaha gösterin ve öldürmeyin!”  ferman etmiştir. Semüre b. Cündüp (ra) bu hadisin manasını babasından sorar. Babası Cündüp de (ra) “Gençlerin kalpleri İslâm’a daha yakın olup fıtratları hakkı kabul ve teslimde yaşlılardan daha rakiktir” cevabını almıştır.