Geçtiğimiz hafta Mevlânâ şehrimizde “Şeb-i Arus”un ışıkları ve Hz. Mevlânâ’nın mahallesindeki Konya Büyükşehir kitap fuarında bu sene de ‘Âlem çarşısında Hz. Bediüzzamanda sevgi ve kardeşlik’ başlıklı bir konferans verdim. Hiziplerin, katliâmların içine giren bazı İslâm ülkeleri, bazı Müslümanlar için Hz. Peygamberin (asm) birçok hadisini naklettim. Bir tanesi; Peygamberimiz Efendimiz (asm) o yalana tenezzül etmeyen sahabelerine döner ve der ki; “Arslanın kükrerken ne dediğini biliyor musunuz? Şöyle der; ‘Allah’ım, beni iyilik sever hiçbir kimseye saldırtma.”1 Şimdi düşünüyorum! Analarını öldüren İslâm ülkelerini ateşe veren, cemiyette sevgiyi ve kardeşliği ihlâl eden kişiler bu arslanın önünde mi yoksa arkasındalar mı? Taşıdıkları aklı nerede kullanıyorlar?

İnsanlık âleminden bir misâl ise: Hz. Ali Hayber’in fethinde gösterdiği kahramanlıktan dolayı Hz. Peygamber (asm) Hz. Ali’ye “Esedullah” yani “Allah’ın arslanı” ismini vermiştir. Bediüzzaman’ın Mektubat’ında tarihe 14 asırdır ışık tutan bir hakikatı koymuştur. 

“Cây-ı ibret bir hadise: Bir vakit, İmam-ı Ali (ra) bir kâfiri yere atmış. Kılıcını çekip keseceği zaman o kâfir ona tükürmüş. O, kâfiri bırakmış, kesmemiş. O kâfir ona demiş ki: ‘Neden beni kesmedin?’ dedi: ‘Seni Allah için kesecektim. Fakat bana tükürdün; hiddete geldim. Nefsimin hissesi karıştığı için ihlâsım zedelendi. Onun için seni kesmedim.’ O kâfir ona dedi: ‘Beni çabuk kesmen için seni hiddete getirmekti. Madem dininiz bu derece sâfi ve hâlistir; o din haktır’ dedi.”2 Acaba 57 İslâm ülkesinin kelle kesip kafa uçuranlar bunun neresinde? Ve Hz. Ali (ra) hayatta olsa idi bu şâkileri ne yapardı?

Şimdiki gençlerin çoğunluğunu bilemem, fakat Fatih’in 21 yaşını ve Peygamberimiz (asm) tarafından Yemen iline Vali tayin edilen Muaz ibn-i Cebel’in 20 yaşında bir muhteşem sahabe (ra) olduklarını biliyorum. Hz. Peygamber (asm) Yemen valisine bir mektup gönderir ve yine önümüzde bir Arslan; “Resul-i Ekrem’in (asm) hizmetkârı Sefine, Yemen Valisi Muaz ibni Cebel’in yanına gitmek için, Resul-i Ekrem’den (asm) emir alıp gitmiş.3 Yolda bir arslan rastgelmiş. O Sefine ona demiş: ‘Ben Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın hizmetkârıyım.’ Arslan ses verip ayrılmış, ilişmemiş. Diğer bir tarikte haber veriyorlar ki: Sefine döndüğü vakit yolu kaybetmiş. Bir arslana rastgelmiş; arslan ona ilişmemekle beraber, yolu da göstermiş.”4 Bu müthiş hadiseyi yorumsuz bırakıyorum, çünkü gözlerim yaşlarla doluyor. O hayvan, biz kâinatın en büyük nakşı insan! 

Bir asra yakın ömrünü İslâmiyete insanlığa âlem-i İslâma vakfeden ve bütün engelleri aşan ve bütün zulümlere ve işkencelere rağmen yürüyen ve yürüyüşünden geri adım atmayan ve milyonlarca kişinin imanının kurtulmasına vesile olan büyük Üstad Hz. Bediüzzaman 100 yıl önce bütün İslâm dünyası için verdiği bir müjde ile satırlarımı noktalıyorum. “Cümle şiran cihan beste in” Farisi olarak başlayan beytinin Türkçe anlamı, “Cihanın bütün arslanlarının bağlandıkları bir zinciri hilekâr bir tilkinin koparmasına imkân var mıdır?”5 İnşaallah gerçek arslanlar yerlerini alacaklar ve kışımız bahara dönecektir ümidindeyiz...

Dipnotlar:

1- Camiü’s-sağir: 3:239, Hadis no: 3275.
2 -Mek. 22. Mektup B. S. Nursî.
3- Mek.19 mek.15. işaret. B. S. N.
4- el-Hâkim, el-Müstedrek, 3:606; 
5- Divan-ı Harb-i Örfi sadayı hakikat B. S. N.