Ahiret âleminin bir provası olan hac menasiki, kulluğun yoğun gündemiyle yaşadığımız bu günlere derin bir mana kazandırdı, Adeta bizleri kendi güzellikleri ile süsledi. Akıl mideye ruh cesede, kalp nefse hakim oldu. İman hakikatlerini ve onun derin tecellilerini güzel amellerle Mina’da, Müzdelife’de, Arafat’ta aşkla şevkle yaşıyarak maddî ve manevî dinamiklerimizi ihlâsla akort ettik, ebedî gündemi hayatın merkezine yerleştirerek, ibadetlerimizi tamamladık. Kâinatın manevî güneşi olan Hz. Kur’ân’la hemhal olduk. Bu Nurlar ve manevî sürurla Arefe gecesini vecdle karşıladık. Bir bayramdan diğer bir bayrama eriştik elhamdülillah. Azameti İlâhiyenin ihtişamını tekbirlerle idrak ederek, zerrelerden kürelere kadar bütün kâinat vecde geldi. Gönüller hüşyar, kalpler uyanık, bayramlarda her mü’minin bağrı yanık, duygular bazında yoğun bir süreci idrak etmenin bahtiyarlığını yaşıyoruz.
Bayram, cennetlerden dünyaya gönderilmiş melekûti bir soluktur. Buram buram cennet kokar, huzurla bizi kucaklar, bizi Tuba ağacının gölgesinde ağırlar, ebedî tükenmez nimetlerini cömertce sunar. Aziz Üstad, iman bir Tuba-i Cennet çekirdeği olduğunu haykırmıyor mu?
Bayram asıl maksatta yoğunlaşma, ortak paydalarda buluşmaktır. Ferdi cemiyetle kaynaştırıp birliğin ve birlikteliğin temellerini oluşturur ferdi ümmet olmak bilincine eriştirir, kurbanla yaklaştırır, imanla berraklaştırır, mağfiretle tertemiz bir hale getirir. İslâmiyette bencillik yoktur, Cami, cemaat, Cuma hep çoğul kavramlardır. Sevinçler birlikte paylaşılırsa çoğalır, üzüntüler ve sıkıntılar paylaşıldıkça azalır. Şair ne güzel ifade etmiş.
“Senlikte yok bizde, benlikte yok bizde, / Zerratı abız bir tek denizde.” damla olmak, benlikten sıyrılıp toplumun övünç kaynağı faydalı bir birey olmak, insanlığın erdemi kardeşliğin esasıdır. Kurban Bayramı bu noktada bizlere eşsiz fırsatlar sunar yüreklere Halilullah feragatında, İsmail meşreplilere muhabbetullah ikliminde derinleşmelerini sağlar. Bunun için bayram bizim ortak değerler etrafında kenetlenmemizi sağlayan harika bir zaman dilimidir. Burcu burcu cennet kokar her bayram. Özlediğimiz, beklediğimiz bir yar gibi yaran sarar kollarımızı boynumuza bizi kendimize getirir. Dilşad eder, kalplere mutluluk bestesidir bayram, ruhlara bir inşirahtır Tuba kokan, Firdevs kokan. Ümmetin bir kongresidir, ırkları imanla kardeşliğe kavuşturan, uhuvvet ve muhabbetle buluşturan, bir dostluk demidir yarım ekmeği bile paylaştıran “İman tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü, tevekkül saadet-i dareyni iktiza eder” diyen asrın imamı bize kurtuluşun formülünü gösteriyor.      
İslâmiyet esenliktir, selâmettir, kardeşliktir, huzurdur ve barıştır. Tasada ve sevinçte insanları bir araya getirip kaynaştırır. Zenginden fakire zekât ve sadaka köprüleri inşa eder. Ekonomik realiteye dayanan uçurumları kaldırıp yukarıdan aşağıya sıla-i rahimi tesis eder. Yetimleri gözetir, garib-u gurabayı himaye eder. Ecdadımızın kurduğu Dar-ül aceze, Çocuk Esirgeme Kurumları buna örnek gösterilebilir. Bayramdaki ziyaretlerle şefkat ve merhamet adeta tavan yapar.
Bayram; kendi ile barışmak toplumsal hayatın bir gereği olduğunu bize hatırlatır. Kendinden emin olmayan toplumla kaynaşamaz. Batı toplumlarda bir maraza inkılâp etmiş egoizmin ve sosyal bir cinnet olarak görülen sadizmin toplum içerisinde barınmasına müsaade etmez. Çünkü dinimizin özü sevgidir, incizabtır, yani ortak insanî değerler etrafında kaynaşmaktır. Bayramlar gönülden gönüle, yürekten yüreğe dostluk ve dayanışma köprüleri kurar, sınırlar  aşar, sinirleri yatıştırır, kardeşliği pekiştirir. Sadra şifa, dertlere deva, gam ve kedere sefa olur. Hakaik-i imaniyenin icaplarını yaşayanlar yeryüzünü Cennete çevirerek yüzlerini ak ederler. Rahmet-i rahmanı hak ederler.
Bayram; yüreklerin muhabbetle semaya kalkmasıdır. Ahiret âleminin Nuranî menzillerinde geziniyor gibi uhrevî hazlarla dilşad olmaktır. Heva ve hevese karşı Hüdaya yelken açmaktır, marifet semasında aşkla uçmaktır.
* Gönüller dostla buluştuğu zaman bayram o bayram olur. Ayrılık, gayrılık bittiği zaman bayram olur. İman amelle, amel ihlâsla yaşandığı zaman bayram olur.
* Yeryüzü bir üniversite olduğu zaman, insanlar hilkatin şifrelerini çözdükleri zaman bayram olacak. Nurlu müfredat öğretildiği zaman, kin yerine din ikame edildiği zaman bayram olur.
Farklılıklarımız zenginliğe dönüştüğü zaman bayram olur. Güzel gören, güzel düşünen, güzel bir eğitim sürecinden geçen bir anlayış benimsendiği zaman çirkinlikler barınabilir mi?
Bayram; zahmetleri rahmetlere dönüştüren, cefaları sefalara inkılâb eden, kederleri sevinçlere kavuşturan, elemleri lezzetlerle buluşturan doyumsuz rahmet tecellisidir.
Bayram; her mevsimde ruhları serinleten bir mutluluk yelpazesidir, gönülleri ısıtan bir merhamet sobasıdır.
Bayram; imanın eşsiz güzelliğinin sergilendiği bir sevgi fuarı, bir merhamet ve şefkat tecellisidir.   
Bayram; yeryüzü ile semavat arasındaki kopmaz iletişim, muhteşem bir bağdır. Onun için kalb ve ruhumuz arzdan arşa tekbirlerle adeta kâinatla beraber Allah-u ekber diyerek kemalat ufkuna yükselir.
Bayram; bütün insanları etrafında toplayan rahmet sofrasıdır. İnsanın manevî duygularını rızıklandırır. Bayram; bizi Kur’ân boyasıyla Nurlandırıp hayatı yeni baştan vahiy ışığında şevklendirip renklendirir. Hayata anlam katan bu ruh yoğunluğunu ve metafizik derinliği bayramın güzel atmosferinde bizi sarıp sarmalıyor ömrümüze ömür katıyor.
Bu ulvî duygularla, bütün eğitimci kardeşlerimizin, ağabeylerimizin Kurban  Bayramlarını kutlar, yeni eğitim ve öğretim dönemine daha donanımlı, daha başarılı enerji toplayarak kavuşmasını Rabb-ı Rahimimizden niyaz ederim. Cenâb-ı Hak, dertlilerimize devalar, hastalarımıza şifalar, borçlularımıza edalar ihsan eylesin. Hayırlı huzurlu bayram dileği ile.