“Mariz bir asır” ahirzaman; “Hasta bir unsur” eğitim sistemi; “Alil bir uzuv” kalp veya akıl.

Bu zamanda İslâm’ın yanlış anlaşıldığı veya yeni bir yorumla çağın getirdiği bütün şüphe ve tereddütlere karşı ve İslâmî hakikatleri temellendirmek gereklidir. Bu her şeyiyle bir inşa sürecidir. Bir mimar hassasiyetiyle bu süreci iyi değerlendirmek ve yönetmek lâzımdır. Altyapı iyi dizayn edilmezse sonraki safhalarda problemler olacağı bedihidir. Medresetü’z Zehra modeli emsalsiz bir eğitim faaliyetleri projesidir. Bunun iki boyutu vardır. Birinci boyutu yaygın eğitim; Asr-ı Saadette birinci kuruluş döneminde Efendimizin (asm) ve sahabelerin Mekke döneminde iman hakikatlerinin temelini attığı İslâm medeniyetinin ihya ve inşa sürecini küresel bazda İslâmî değerleri hayata kavuşturma ameliyesidir. İkinci boyutu ise, örgün eğitimdir. Has, özel ve orijinal bir projedir. Medresetü’z Zehra’yı inşa ederek, onun eğitim metodolijisini inşa etmektir. Sadece bir üniversite ile ilişkilendirerek anlatmak mümkün değildir. Eğitim sistemini, metodolijisini, finans kaynaklarını, öğretim elemanlarının yetiştirilmesinin esasları Risalelerde açık ve net olarak ifade edil- miştir. Fen ve felsefeden gelen dalâleti kıracak, şüphe ve tereddütler izale edecek bir şekilde iman eğitimine öncelik verilmelidir. İman esastır, bütün ilimlerin şahı, esası, padişahı mesabesindedir. 

Bu eğitim projesiyle İslâm âlemini bütün dertlerinden kurtaracak, hastalıklarını tedavi edecek çareler sunulacaktır. İslâm ve iman hakikatleri yeni nazil olmuş gibi zihinlere nakşedecek, hayatına yansıtacak, kimlik, kişilik ve karakter eğitimine önem vererek Asr-ı Saadet modeli insan yetiştirmesini hedeflemektedir. İman ne kadar parlarsa, hürriyet o kadar inkişaf eder. 

Bediüzzaman’ın “Ekmeksiz yaşarım, hürriyetsiz yaşayamam” ifadeleri hürriyet eksenli bir hayatın dinamikleri esas alınmış hak, hukuk, adalet ve meşveret sistemi üzerine ikame edilmiştir. Vicdan eğitimi ile benzersiz bir eğitim metodolijisi ortaya koymuştur.

Hür kafalar hür zeminde yetişir. Hür vicdanlar hürriyet atmosferinde inşa edilir. Sağlam kimlik ve kişilik profili ancak serbest ve ilgiyle bilgiyi nakşeden bu fıtrî eksende şahsiyet kazandırılır. Akılla kalbî duyguların, sır ve lâtifelerin eğitim ve terbiyesine bir hayat bahşedilmiştir. Çağdaş sahabeler yetiştiren bu mekanizma orijinal ifadelerle özgün bir proje olma vasfını kazanmıştır. Eğitimimizin dayandığı temel esas fıtratın kendisidir. Söz ve hareket aynı karede resmedilmiştir. Teoriği pratikle zenginleştirmiş, geçmişle gelecek arasında köprüler kurarak, muhteşem bir model ortaya koymuştur.

Aktif eğitimin dinamizmini gösteren Bediüzzaman’ın şu ifadeleri bu gerçeği yansıtmaktadır: “Lisanın Kur’ân’ın âyetlerini âleme duyururken, hal ve etvar ve ahlâkın da onun manasını neşretsin, lisan-ı halin ile de Kur’ân’ı oku. O zaman, sen dünyanın efendisi, âlemin reisi ve insaniyetin vasıta-i saadeti olursun” (Tarihçe-i Hayat, İkinci Kısım: Barla Hayatı) 

Eğitim bir taklit işi değil bir tahkik ameliyesidir. Araştırma, sorma, sorgulama, cevap arama, tenkit süzgecinden ve tefekkür filtrelerinden geçirme sürecidir. Taklit insanı âtıl hale getirir.. Tahkik ise insanı canlı ve dinamik yapar. Başarıyı sağlar, kendine güveni perçinler. Özgüveni sağlam bir şekilde motive eder. Günümüzde eğitim denilince şahsiyet meselesi çok önemli bir konu olarak karşımıza çıkar. Şahsiyet demek her insanın kendi temayüllerine, kabiliyetlerine göre takip edeceği yolu bizzat kendisi gitmektir. Yollar yasaklarla tıkanırsa şahsiyet gelişmez. Şahsiyetin neşv ü neması ancak hür bir zeminde olur. Soru, cevap, tenkit lâzım ki; hür nesiller yetişsin. İstibdat,  tehdit, jakoben anlayış hür düşüncenin önünde en büyük engel olarak duruyor. Ezberci değil; soru soran, cevap arayan, sorgulayan, tahlil eden, müdakkik, analizci kafaların yetişmesi için sistemin ruhu fıtrî ve insanî esaslara dayanması lâzım.