Hiç de adil olmayan şartlarda seçime gidiyor. OHAL’in getirdiği imkânlarla seçime gitmek sadece dış düşmanlarımızın ekmeğine yağ sürmekte. Türkiye’yi birlikten, ittihad ve ittifaktan yoksun bir kaosa sürüklemektedir. Vatan ve milletini seven, devletini düşünen akıllı bir siyasetçinin yapabileceği bir durum değildir. Hakka inanan hakkı çiğnemez. Hürriyetlerin rafa kaldırıldığı, keyfiliklerin iş gördüğü, menfaatleri için çalışanlara demokrat diyemeyiz. “Bana oy vermiyorsanız siz hainsiniz” diyen zihniyet, neyi temsil etmeyi amaçlıyor? Haklar manzumesi olan kendin için istediği şeyi başkaları için istemedikçe kâmil mana bir insan olamazsınız, diyen dindarlığımı; yoksa benden sonra Nuh tufanı kopsun anlayışını siyasetine egemen yapan menfaatperest, fırsatçı kindarlığı mı? “Menfaat üzerine dönen siyaset canavardır.” Bu yapılanlar millete propaganda ile zehir şırınga etmek değil midir? Milletini bölüp ayrıştıran milliyetçi olabilir mi? Bütün cemaatlerin siyasetini içine sokup, birbirine karşı kışkırtanlar, millî birlik ve beraberlikten dem vurabilir mi?

Millet namına, millete rağmen, veya din namına, dine rağmen uygulamaların seyrine baktığımız zaman İslâmî değerlerin büyük bir erozyona uğradığını görüyoruz. Adalet, hak, hukuk yerlerde sürünüyor. Emniyet yoksa, huzur ve sükûn nasıl olur? Kendini tarafgirliğe, zulme ve keyfiliğe tek adam rejimine kilitleyenler, alternatifimiz yoktur yaftasını savunmaya devam ediyor. Bunu demiş olmak bile başlı başına bir handikap. Çaresizseniz, çaresizsiniz. Açıkça utanmadan söylenen yalanlara teslim olup, tevil edenler sıdk ve sadâkate ihanet içindedirler. Yurtdışından gelen dövizi konut ve betona gömen Türkiye, çok ciddî bir ekonomik krizle karşı karşıya. Devletin envanterine geçen her şeyi satmayı gözüne alan bir zihniyet, mirasyedi bir çocuğu çağrıştırıyor. Üretim yok, ihracat düşmüş, her şeyi dışarıdan almayı göze alan bir irade  ekonomiye hangi değeri katabilir? Artık dur demenin zamanı geldi. Devlete ve imkânlarına dayanan bir yapı cumhuru temsil edemez. Okulu, camiyi, sokağı siyasetin emrine veren anlayış hiçbir şekilde birlik beraberlikten dem vuramaz. Devlet, millet ile barışması için Kemalist ideolojisinden sıyrılması lâzım. Statiko dayatmalarına değil, millî idareye teslim olması lâzım. Devleti meclis ve anayasa ile yönetmesi lâzım. Devletçiler OHAL’de ısrar eder, Milliyetçiler normali talep eder. Devletçiler tek adamlıkta ısrar eder, Milliyetçiler hak, hukuk, demokrasi ister. Devletçiler iflâs eden bir yapıyı savunur, Milliyetçiler millî mütabakat zemini arıyor. Devletçiler kapitalist zorba ve hukuk tanımaz bir yönetimi arzular, Milliyetçiler hukukun üstünlüğüne dayanan millet egemenliğini temsil eden hürriyetçi demokrasiyi savunuyor. Devletçiler devletin bütün imkânlarını kurumlarını, bütçesini tepe tepe kullanırlar, Milliyetçiler TRT’den mahrum kıt kanaat bir seçim yapmaya çalışırlar.  Bu durum adalete, hakkaniyete uygun mu? Birlikten güç, güçten ittifak, ittifaktan millî iradenin zaferi çıkar. Bu seçim parti seçimi değil, blok seçimi. Yani ikili bir koalisyon arayışında milleti, devleti ele geçiren zorbalara karşı direniştir. Tek görüşlü çok renkli bir denklemi temsil ediyor. Halkçılar, Demokratlar, Milliyetçiler, Dindarlar aynı gaye etrafında birleşmiş. Hedef güçlü, Müslüman, Demokrat, sosyal, adaletçi bir Türkiye inşası. 

Allah yardımcımız olsun..