Ne güzel kendi yağımızla kavrulup gidiyoruz, Avrupa Birliğine girmek neden çok önemli olsun ki?” şeklinde karşı önermelerin gelmesi beklenebilir. Hatta bu düşünce biraz daha ileri taşınıp; “Dünyada demokrasi ve zenginliği, AB gibi bir birliğe girerek elde eden ülke var mı ki kardeşim, biz bu birliğe girince demokrasi ve ekonomik zenginliğe kavuşalım. Nerede o bolluk görüşü” de ileri sürülebilir.

AB’ye girebilir miyiz, girebilirsek bu, o zamana kadar kıyamet kopmazsa, 3000 yılından önce mi olur, sonra mı olur, tartışmalarına hiç girmeden konuya aşağıdaki gibi ikiye bölüp açıklık getirmeye çalışalım.

Demokrasi ve iktisadî zenginlik, başka bir ülkeden ithal edilebilir mi edilemez mi? Edilir, hem de bal gibi ithal de edilir, ihraç da edilir. İdeolojik ve ekonomik sistemlerin ithal ve ihraç edilebilme özellikleri vardır.

Meselâ; demokrasi ve seçime dayalı parlamenter sistem. Dünyada demokratik sistemlerle yönetilen her ülke, bu demokratik sistemleri tek tek kendileri icat mı etmişlerdir, yoksa başka ülkelerden beğenmiş ya da mecburî olarak ithal mi etmişlerdir?

Bilindiği üzere; Avrupa’da demokratik hayata geçişin temelleri, 1789 Fransız İhtilâli’ne dayanır. İhtilâlle birlikte, krallıkların yıkılıp cumhuriyet sistemlerine geçiş çok uzun sürede olmuş, onbinlerce insan, bu hengâmda katledilmiştir. Meselâ, yalnızca 1793-1794 yılları arasındaki Jakoben Devrimciler döneminde, Kral 16. Lui ve Kraliçe Marie Antoniette ile birlikte, 40.000 kişi giyotinle idam edilmiştir.

Fransa’ya demokratik sistem onbinlerce kişinin idamı ve katliyle, zaman içinde yerleşebilmişken, bu demokratik sistemi ithal eden birçok ülkede neredeyse, hiç kan dökülmemiştir. Ülkemize de demokratik sistem Osmanlı’dan miras kalmamış, Batı’dan ithal edilmiştir. 

Ruslar, SSCB ile komünist rejime geçtikten sonra, tarihte adları demirperde ülkeleri olarak adlandırılan birçok ülkeye komünizmi ihraç etmişlerdir. 

Demokrasi ile beraber gelişen liberal ve kapitalist ekonomik sistem, komünist sistemle gelişen komünist ekonomi (devlet kapitalizmi), yani devletin bütün üretim ve mülkiyet haklarına sahip olması gibi ekonomik rejimler, birçok ülkeye ithal ve ihraç edilmiştir.

Demek ki, rejimler ve ekonomik sistemler ve hatta üretim kaynakları, ithal ve ihraç edilebilirler, yer değiştirebilirler.

Peki, biz Avrupa Birliği’ne girersek, demokrasiyi ve ekonomik zenginlikleri onlardan ithal edebilir miyiz? Hiç AB’ye giremesek bile, AB’ye girme arzusu ve bu yöndeki uyum çalışmaları, ülkeyi bir nebze de olsa, demokrasi ve iktisadî zenginlik rotasına yerleştirebilir mi?

Bir sonraki yazımızda bu konuyu incelemeye çalışalım.