Sanki gaflet anlarımız, önümüzden geçen bu hakikatdar resmigeçitlerle, fıtrî olarak darmadağın ediliyor.
Onlar terhis tezkerelerini alarak vazifelerini bitirdiler. Ahiretin intizar salonuna geçtiler. İnşaallah o salonda Rahmetin tecellilerine bolca mazhar olup, ehl-i imân olarak Cennetâsa bir kabir hayatı yaşarlar.
Kaya Organ Ağabeyimizle tanışmamız seksenli yıllara tekabül ediyor. Risale-i Nur hakikatleriyle tanışmamızın hemen ertesinde onun evinde yapılan bir derse iştirak etmiştim. O akşam, hafızamdan hâlâ silinmeyen güzelliklerle doluydu. Selâm verip eve girdiğimizde, elimi öylesine sıkmıştı ki, sanki kemiklerim birbirine kaynamıştı. O, daima gülen yüzüyle ve meşhur gür sesiyle “hoş geldin delikanlı” diyerek beni öylesine kucaklamıştı ki, adeta bağrına basmıştı. O zamana kadar böyle haller yaşamadığımız için, ruhumda derin izler bırakmış ve bu güzellikler halkasından bir daha ayrılamamıştım.
Daha sonraları, Risaleleri okuma ve edinme ihtiyacı duyduğumuzda bize “Barla Mobilya” adres olarak gösterilmişti. Fatsa’ya bir yayın temsilciliği açılana kadar bütün kitaplarımızı oradan alırdık. Talebe olduğumuz için bize her türlü kolaylığı gösterirdi. Barla Mobilya, bir muhabbet halkası ve her haliyle bir irtibat noktasıydı. O halkanın içerisinde Fatsa’nın bugün hatırlayabildiğim Nur kahramanlarından kimler yoktu ki? Pastacı Hasan ve Ömer Ağabeyler, Hayreddin, Fikret, Cemaleddin, Yusuf ve Ali Naci Ağabeyler… Allah onlardan ebeden razı olsun.
Kaya Ağabey, ne zaman yanına gitsek, yaşımızın küçüklüğüne ve ham tavırlarımıza bakmadan bizleri muhatap alır; Rize’den, Trabzon’dan başlar, Bekir Berk Ağabeyli, bol mahkemeli hizmet hatıralarını ve hayat tecrübelerini aktarırdı.
Anadolu’da dolaştığımız mekânlarda onu tanıyanlar, lâtifeyle “Kaya yerinde sağlam duruyor mu?” diye sorarlardı. Sağlam durdu, elhamdülillah. O, bu hizmet-i kudsiyeyi sabırla, metanetle, istikametle, sadakatle omuzlayan bahtiyarlardandı.
İki sene önce bir Fatsa seyahatimde, pastacı Ömer Özkurt Ağabeyle beraber kendisini ziyarete gitmiştim. Hastalığı dolayısıyla zor yürüyor ve konuşamıyordu. Beni tanıyamamıştı. Kendisine Antalya’daki hizmetleri anlatmaya başlamıştım. Fakat daha sonra yormayayım diye kısa kesmiştim. Ömer Ağabey, onunla sürekli irtibat halinde olduğu için konuşmalarını anlıyordu. Meğerse tam aksine hizmetleri anlatmaya devam etmemi istemiş. Ben anlattıkça yüzünde müthiş bir memnuniyet ifadesi okunuyordu.
Kaya Organ Ağabey, çok çetin imtihanlardan geçti. Sabrıyla, metanetiyle, tevekkülüyle inşaallah o imtihanlarında muvaffak olmuştur. Ve yine inşaallah, Risale-i Nur kisvesiyle Melekü’l-Mevt’e emaneti tevdi eylemiş, Münker ve Nekir meleklerinin sorularına Risale-i Nur hakikatleriyle cevaplar vermiştir. Merhum ağabeyime Rabb-i Rahim’imden gani gani rahmet dilerken, aile fertlerine de sabırlar ve metanetler diliyorum.