Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri Sünûhat adlı eserinde “Efkâr-ı hâzırada cer- beze nasıl bir tesir etmiştir?” sualine verdiği cevapla çok önemli hakikatleri nazarımıza sunmaktadır.
“Bak, o seyyiedir ki, Ararat Dağı kadar bize zulüm ve tahkir eden ecnebî bir devleti, ne safsatalı bahanelerle, bilmem hangi tarihte Kırım’da bize yardım etmiş gibi yavelerle, bize dost olabilecek sûrette gösteriyorlar.
Hem Sübhan Dağı kadar İslâmiyet’in izzet ve şerefine çalışan gürûh-u mücahidîni, acip bahanelerle en fena derekesine indirip, millete düşman gibi gösteriyorlar.” (Sünûhat) diyen Bediüzzaman Hazretleri cerbezeyle yapılan aldatmalara dikkat çekmektedir. Cerbezeyi esas alan propagandacılar yaptıkları umumî propagandalarla, ortaya çıkarttıkları entrikalarla, efkâr-ı ammenin fikirlerini istedikleri tarafa çevirtmekte ve şaşırtmaktadırlar.
Cerbezeye dayanıp, kuvvetli ve tesirli hatta dehşetli propagandaları istimal ederek menfi olan hedeflerine yürümek isteyenlere karşı Risale-i Nur dersleri bir engeldir ve o propagandaları parçalayan kuvvetli hakikatlerdir. Yapmış oldukları fiilî propagandalar ile çoklarının akıllarına tesir ederek kendi emellerine vasıta eden propagandacılar, bir tarafı ürkütüp bir tarafı kendine yakın kılmak gibi yöntemlerle, kendi menfaatleri doğrultusunda dost ve düşman belirlemek gibi taktiklerle hareket etmektedirler.
“Propaganda, sabıkan tezyif ettiğim zâlim cerbezenin veled-i nâmeşrûudur. Ona mukabele, o yalancı silâhla olmamalı, belki sıdk ve hak ile olmalı.
Bir tane sıdk, bir harman yalanı yakar.” (Tuluat) Hakikatinde, propagandaya karşı nasıl mukabele edilmesi gerektiğini gösteren Bedi- üzzaman Hazretleri, hem cerbezeyi hem de propagandayı zalim olarak nitelendirmektedir.