Adavet hissi, fiile çıkartılmazsa zarar vermez. Fakat görüyoruz ki bu hissi ayrılıklar zamanla adavete dönüşmekte ve bulundukları mahallerde Risale-i Nur hizmetine zarar vermektedirler.

Risale-i Nur mesleğindeki ittifakın ne büyük bir kuvvet olduğunu nazara almayanlar ne yazık ki ihtilâfa sebep olacak meselelerle meşgul olup asıl vazifelerini ihmal etmektedirler.

Hazreti Üstad ihtilâf meselesinde bizi şiddetle uyarmaktadır. Hatta ehl-i dalâlet için inen bazı âyetlerin ihlâs düsturlarına riayet etmediğimiz için kısmen bize de baktığını onun için şiddetle ikaz ettiğini, “ihlâs düsturları ile on binler kuvvetle ancak mukabele edilir hadiselere ve musîbetlere o sırrı ihlâs ile on adamla mukavemet ettirebilir bir düsturu küllî idi” diyerek, uyulmadığı zaman bu ağır hadiseler karşısında kuvvetimizi hiçe indiren tenafür- ü kulûba sebep olacağını ifade etmektedir.

Yine Üstad Hazretlerine kulak verelim: “Ey talib-i hakikat! Madem hakta ittifak, ehakta ihtilâftır. Bazen Hak, ehaktan ehaktır.” “Hayat, vahdet ve ittihadın neticesidir. İmtizaçkârâne ittihad gittiği vakit, manevi hayat da gider.” “Sakın, sakın, dünya cereyanları, hususan siyaset cereyanları ve bilhassa harice bakan cereyanlar sizi tefrikaya atmasın.” Risale-i Nur’un ihlâs lem’alarında denildiği gibi, şimdi ehl-i iman, değil Müslüman kardeşleriyle, belki Hıristiyanın dindar rûhanileriyle ittifak etmek ve medar-ı ihtilaf meseleleri nazara almamak, nizâ etmemek gerektir. Tebei nazar, muhali mümkün görür. Bugün de bu kadroyla içtimaî ve siyasî hayatta, muhal olan bazı pırıltıları mümkün görüp devekuşu gibi başlarını nisyan kumuna sokarak gerçekleri görmek yerine basit şeylerle ihtilâfı körüklemektedirler. Peki bu çok hassas bir zamandaki hareketlerinde bazı münafıkların oyununa gelme ve onların gizli planlarına alet olma ihtimali yok mudur? Üstad Hazretleri zındıka komitesinin gizli oyunlarına çok dikkat çekmektedir.