“Tek vatan, tek bayrak, tek devlet, tek millet” gibi hamasi nutuklarla bir taraftan millî duyguları galeyane getirerek; bir taraftan da devletin hemen bütün birimlerinden tasfiye edilen cemaat elemanlarının yerine bazı ülkücüleri yerleştirmek suretiyle, uzunca bir zamandan bu yana Milliyetçi Hareket Partisi’ni yanına almayı başardı iktidar partisi.
Zaten hiçbir zaman iktidara gelemeyeceğinin farkında olan Bahçeli’nin partisi de Cumhurbaşkanının hemen her zeminde partilerinin sloganını haykırmasının hatırına, hem de devletin bazı kademelerinde kadrolaşma avantajlarını elden kaçırmamak için şimdilik iktidarın payandası rolünü gönüllü olarak kabullenmiş durumda.
Uzunca bir zaman önce ”Beni benzetecekseniz Obama’ya değil; Atatürk’e benzetiniz” beyanından sonra da; “Atatürk ile bir sorunumuz yok.. Gazi Mustafa Kemal bu milletin ortak paydasıdır. Gerçek Atatürk’çü parti bizim partimizdir.” beyanatlara ilâve olarak partisinin 10 Kasım’daki Anıtkabir’e olağanüstü ziyaretleri düzenlemesiyle Kemalist kesimlerinin onayını ve desteğini almanın provalarını yapıyor Cumhurbaşkanı.
Bu meyanda iktidarın 15 Temmuz meş’um kalkışmadan sonra darbecilerle hesaplaşmak adına kendilerine taraftar olmayan kesimlere karşı kanunsuz tutuklamalar başlatıldı. Acımasız tasfiyeler yapıldı. Bir taşla bir çok kuş vurmayı gaye edinen karanlık mahfiller ortaya çıktı.
Kanlı hain darbenin akabinde “cemaatlerin kökünü kazıyacağız” hezeyanında bulunan Kemalist kesimin öncü isimlerinden Doğu Perinçek, bilhassa ehl-i dine yönelik zulme varan uygulamalarından çok memnun oldu. “Cumhurbaşkanı bizim çizgimize geldi...” beyanında bulundu. Yargının hukuksuz, keyfi uygulamalarından memnun olmalı ki Perinçek; “Türk yargısı son elli yılın altın devrini yaşıyor” beyanında bulunuyor. Öyle ya kendileri iktidarda olsalar, kadın erkek demeden, hasta yaşlı demeden, suçlu suçsuz ayırımı yapmadan, onbinlerce masumu hapishanelere doldurup, işlerinden, eşlerinden edemeyeceklerini kendileri de çok iyi biliyorlardı. “Dindar” bir iktidarın eliyle dindarları cezalandırmak gibi bir fırsat böyle katı laikçi Kemalistlerin eline geçer mi hiç? Bu sinsi tuzakları, projeleri görebilme ferasetini, basiretini gösteremeyen iktidar neye ve kimlere hizmet ettiğinin bile farkında değil maalesef.
Üstad Bediüzzaman’ın; ”Lisan-ı siyasette bazen lâfız, mananın zıddır” tesbitlerinden bihaber olan, siyaset arenasının yalan ve aldatmalarla malûl olduğunu bilmeyen, taraftar oldukları siyasî kadrolarının ağızlarından çıkanları akıl ve iz’an süzgecinden geçirmeden olduğu gibi kabul eden, tahkik ehli olmayan, saf, iyi niyetli muhafazakâr kesimin nabzını tutmak için de iktidar sözcüleri her fırsatta bolca kulağa hoş gelen dinî argümanları istimal etmek suretiyle kolayca ikna ettiler bu güne kadar. Öyle görünüyor ki Üstad Bediüzzaman’ın tesbitiyle toplumun yüzde seksenini bulan tahkik ehli olmayan bu kesimi bundan sonra da ikna edip, desteklerini sağlamak zor olmayacaktır.
Öyle ya Bediüzzaman’ın ölçü ve prensiplerinden haberdar olan Demokratlara yardımcı ve nokta-i istinat ile vazifeli olan ve senelerce Demok- ratlara destek veren ihvanlar dahi Cumhurbaşkanının seçim meydanlarında ellerindeki aldıkları İşarat-ül İ’caz eseriyle “Bitlis’li Said Nursî” nutuklarına aldanıp, bu güne kadar aşkla şevkle bu iktidara arka çıktığına göre, konu ile alâkalı Risale-i Nur’daki ölçü ve tavsiyelerden haberdar olmayan sıradan insanların bu iktidara taraftar olmalarından yadırganacak veya şaşılacak bir durum olamaz her halde.