Müslüman kişi gönlündeki huzur ve güzelliği çevresine yansıtarak insanlara, hayvanlara, bitkilere, hatta cansız varlıklara iyilikle muamele ederek zarar vermemeye özen gösterir.
İnsan her halükârda başkasını rahatsız edecek şeylerden uzak durmalıdır. Bahçeleri, yolları, kırları, suları, havayı ve tabî manzaraları kirletmek, yerlere çöp ve pislik atmak insanlığın şeref ve haysiyetine yakışmayan bir davranıştır. Müslüman kişi, kirlettiği yerden başkasının rahatsız olacağını, çevrenin güzelliğinin bozulacağını düşünür, yenilen çekirdek fındık, fıstık kabuklarını; şişe, konserve kutularını, kâğıt, paket artığı, sigara izmariti gibi kirletici şeyleri sokaklara, caddelere, piknik yerlerine atmaz, bilâkis böyle şeyleri gördüğü zaman alıp çöpe atar. Bu durum iman tekâmülünün bir gereğidir. Zira Peygamber Efendimiz (asm), insanları rahatsız eden bir şeyin yoldan kaldırılmasını, imandan bir şube olarak kabul etmiş, insanlara eziyet edenleri sevmediğini haber vermiştir.
(Müslim, İman 58.)