Her bir darbe ülkeyi 30 – 40 yıl geri götürmüştür. Eğer 1950 ile başlayan gerçek Demokrat yönetimlerin yolu darbelerle kesilmeseydi, bugün Türkiye Demokrasi, ilim, sanat ve teknolojide Almanya ve Japonya seviyesinde dünyada ilk sıralarda yer alan bir devlet olacaktı.

27 Mayıs 1960, 12 Eylül 1980 doğrudan, 12 Mart 1971, 28 Şubat 1997 dolaylı darbe teşebbüslerinin tamamının arkasında sivil ve askerî Kemalistler olmuştur. Son 15 Temmuz darbe teşebbüsünde de onların bir şekilde dahli vardır. Yapılan bütün darbeler ve darbe teşebbüsleri, demokratları iktidardan uzaklaştırmak veya onları iktidar yapmamak planı üzerine yapılmıştır. Zira Kemalistler demokrasiden ve Demokrat güçlerden asla haz etmezler. Çünkü birinci sınıf bir Demokrasi ülkeye hakim olursa ve toplum fertlerinin çoğu Demokratlaşırsa, devlet kalkınacağı,toplumun uyanacağı, Atatürkçülüğün ve Kemalizm’in de yok olacağını çok iyi bilmektedirler. 

Ülkemizde darbelerin yol açtığı derin tahribatlar şöyle özetlenebilir:

1 - Seçimlerde halk oyuna getirilerek, birikim ve engin devlet yönetimi tecrübesine sahip Demokrat siyasî güçler alaşağı edilip yerlerine çapsız, vizyonsuz, acemi politikacılar devlet idaresine getirildi. Bir Hadiste, “ İş, ehli olmayanlara tevdi edildiğinde onun kıyametini (karışıklığını) bekleyiniz.” buyrulur. Bürokrasinin kademelerine liyakat sahibi ve tecrübeli kişiler değil, siyasîlere itaatkâr bürokratlar getirildi. Bu yüzden Bürokraside rüşvet, iltimas, yolsuzluk, gibi suistimaller çoğaldı. 

2 - Adalet ve hukuk sistemi tahrip edilerek politize olmuş bir yargı düzeni oluşturuldu. Yargı siyasallaştırıldığı için kanunlara aykırı işler yapan idarecilerden hesap sorma imkânı yok edildi. Bunun sonucu olarak keyfi yönetim anlayışı devreye sokuldu. 

3 – Demokratik eğitim modeli yerine, Kemalist Eğitim Sistemi dayatılarak tek bir kişinin görüşlerini savunan, düşünemeyen, fikir üretemeyen, maneviyattan uzak, sadece cebini ve ekmeğini düşünen nesiller yetiştirildi. 

4 - Devletin sınırlı kaynakları gelir getiren, ülkeyi kalkındıracak sanayi, tarım, baraj gibi verimli alanlar yerine, gökdelen, devasa kamu ve özel sektör binaları gibi, geri getirisi olmayan inşaat sektörüne harcanarak heba edildi. 

5 - Yanlış politikalarla orta sınıf yok edilerek azınlık olan zenginler zümresi daha çok zengin, çoğunluğu oluşturan fakir halk tabakası daha çok fakir hale getirildi. Bu durum, sosyal patlamalara ve çatışmalara zemin hazırlama riski oluşturmaktadır.

6 - 28 Şubat darbecilerin oyunlarıyla siyasetin dışına yitilen Demokratlar yerine iktidara getirilen dindar kimlikli siyasî güçler eliyle, din ve maneviyata büyük bir darbe vuruldu. Siyasîlerin fahiş hata ve kusurları İslam’a fatura edilerek, ehl-i tahkik olmayan toplumun önemli bir kesimi dinden soğutuldu. Bunun sonucu olarak toplumda müthiş bir ahlakî dejenerasyon yaşanmaya başlandı.

Sözün Özü: Darbelerin ve Kemalizm’in yıkıcı izlerini silmek, vâki olan tahribatları tamir etmek gerekmektedir. Bu da, bir Asr-ı Saadet Modeli olan Risale-i Nur’un iman ve Kur’ân metodu ile halkın irşad edilmesi, Demokratik şuur sahibi olmasıyla tahakkuk eder. Bu işi de Nur Talebelerinin Nur’un ölçülerinde ittihat ve ittifak ederek tesanütle, iman ve Kur’ân hizmeti yapmalarıyla mümkün olur diye düşünüyorum.