Bilâkis gerektiğinde karşılıksız olarak onlara kolaylıklar sağladılar. Hükümdarlar onları kendilerine ve devlete biata zorlamadılar.

Başta dört büyük müçtehid olmak üzere, Tabiin  ve Etba’ut Tabiin âlimleri ve onlardan sonra gelen mutemed İslâm büyükleri, istisnalar hariç, dindar da olsalar   halifelerden ve sultanlardan uzak durdular. Onlar devletten bağımsız, ondan yardım almadan din hizmeti yaptılar ve muvaffak oldular.

Birinci sınıf demokrasi ile yönetilen ABD, İngiltere, Almanya gibi Batı ülkelerinde din hizmeti takdim eden dernek ve kiliseler özerk olup devletten bağımsız olarak çalışırlar. Orada devlet, Demokratik Laikliğin gereği olarak din işlerine ve faaliyetlerine müdahale etmez. Dinî gruplarını kontrol ve baskı altına almaz. Aksine gerektiğinde hiçbir karşılık beklemeden onlara kolaylıklar sağlar.

Ülkemizde ise devletin işleyişi gerçek bir demokrasi’ye göre değil baskıcı, otoriter, laikliği dinsizlik şeklinde anlayan ve uygulayan  Kemalizm’e göre olmaktadır. Kemalizm ise her  grubu ve faaliyeti devletleştirerek  kontrolüne almak ister. Hür ve bağımsız hiçbir faaliyete ve müesseseye tahammülü yoktur. Bu yüzden rejim din hizmeti yapan Cemaat ve Tarikatları hatta Diyaneti dahi bir türlü rahat bırakmamaktadır. Onları kendine biat ettirmek için her yolu denemektedir. Kimisini devlet imkânlarıyla besleyerek, kimisini korkutarak  etkisi altına almaya çalışmaktadır. Biat etmek istemeyenleri aralarına fitne – fesat sokarak onları parçalamaktadır. 

Cemaat ve Tarikatlar, insanları iman ve fazilet yönünden eğiten gönüllülük esasına dayalı,  uhrevî hedeflere yönelik kurulan manevî organizasyonlardır. Bunların aslî vazifesi hür, bağımsız, hasbî iman ve Kur’ân hizmeti yapmaktır. Onlar bu vazifeyi ifa etmekle dolaylı olarak  ülkede asayiş ve güvenliğin tesisine pozitif katkı sağlamış olmaktadırlar. Eğer onların bu hayırlı hizmetleri olmasaydı, devletin yanlış politikalarının bunalttığı  kesimler isyan ederek, toplumun asayişini tahrip eden sosyal patlamalara sebebiyet verirlerdi.

Devlet terörist örgütlerle, zararlı, bozguncu unsurlarla mücadele edeceğine, MGK ‘da onlarla mücadele kararları almaktadır. “Cami cemaati yeter, cemaat ve Tarikatlara ihtiyaç yoktur” anlayışını toplumda yaygınlaştırmaya çalışmaktadır. Bir Cemaatin bir kısım mensupları darbeye karıştı diye, suçun şahsîliği prensibi göz ardı edilerek diğer bütün cemaat ve tarikatlara hasmane bir algı operasyonu yürütülmektedir. 

Sözün Özü: Devlet, kendi işine bakmalı, MGK’da terör odakları, toplumun maddî manevî dayanaklarını çökertmeye çalışan zararlı unsurlarla  ciddî  manada mücadele kararları almaya bakmalıdır. Asayiş ve güvenliğe, kanunlara aykırı usûlsüzlükler yapmadıkları sürece Diyaneti, Cemaat ve Tarikatları   rahat bırakmalı, onları dizayn etmeye, işlerine karışmaya, politize etmeye çalışmamalıdır. Böyle olursa onların sağlıklı hizmet yapmaları mümkün olmaz. Onların sağlıklı  hizmet üretmeleri devletin ve toplumun menfaatinedir. Devlet yanlış uygulamalarla bindiği dalı kesmemelidir.