Gülme davranışının üç tane şekli vardır: Kahkaha,  gülme ve tebessümdür. Kahkaha diğer insanların dikkatini çeken sesli gülmedir. Gülme ise, kişinin kendisini duyacağı kadar kahkahadan biraz hafif olandır. Tebessüm, kişinin hoşuna giden bir olay karşısında dişleri hafif görüneceği şekilde yüzünün tatlılaşmasıdır.

İslâm âdabına göre kahkaha ile gülmek, hele başkasını rahatsız edecek şekilde bunu  yapmak hoş karşılanmamıştır. Hz. Ayşe (ra) Peygamber Efendimizin kahkaha ile  güldüğünü hiç görmediğini, O'nun (asm), (hoşuna giden bir hadise karşısında) sadece tebessüm ettiğini ifade etmiştir.1 Abdullah b. Haris'te (ra), “Resulullah gülmez ancak tebessüm ederdi. Ondan daha mütebessim birini görmedim.”2 demiştir.

Bu rivayetler ışığında şu söylenebilir: Somurtkan, abus çehreli olmak doğru olmadığı gibi, insanların dikkatini çekip, onları rahatsız edecek şekilde sesli kahkaha ile gülmek de doğru değildir. Doğrusu hoşa giden bir durum karşısında hafif dişler görüneceği şekilde tebessüm ile gülmektir.

Dipnotlar:

1- Buhari, Edep 68.

2- Tirmizi, Menakib 10.