Üstad Bediüzzaman, iman ve Kur’ân hizmetini, bunun için Risalelerin yazılışı ve intişarını en önemli vazife olarak telâkki etmiş, Nur Talebelerin himmet ve gayretlerini öncelikle bu alana teksif etmelerini istemiştir.
O bu iş için müsait olan yerlerde dersanelerin açılmasını istemiştir. (Emirdağ Lâhikası. 2, 191. Nolu mek. s. 425 )
Üstad hayatta iken ve 1980’e kadar Nur Talebelerinin çoğunun arabaları, mülk evleri pek yoktu. Mütevazı kiralık evleri, kiralık dersaneleri vardı. Polisin oraları “Nur ayini yapılıyor” diye basması ve derse katılanları hapse götürmesi ihtimali kuvvetliydi. Buna rağmen ağabeyler çekinmeyerek yağmur, kar demeden uzak yerlerden dahi gelerek derslere muntazaman iştirak ederlerdi. Onlardan her biri, hizmetin bir tarafından tutardı. O zamanlar çok verimli hizmet faaliyetleri yapılırdı.
Ondan sonraki süreçte, özellikle günümüzde şartlar değişmiş, derslere iştirak ve hizmete aktif katılım riski ortadan kalkmıştır. Çok şükür Nur Talebelerinin çoğunun mülk evleri, özel otomobilleri vardır. Ancak hizmete katkı ve derslere iştirak noktasında umulan hedef tahakkuk etmemekle birlikte, Nur dairesinde yurt çapında modern, gösterişli hizmet merkezleri inşa yarışını çağrıştıracak tarzda faaliyetler müşahede edilmektedir. Cemaatin himmetleri, maddî imkânları, gayretleri bina yapımına kanalize edilmektedir. Dikkatler oraya teksif edilmektedir. İstişare toplantılarında asıl hizmet faaliyetlerine destek meselesi gündeme gelince, maddî imkânın yetersizliği öne sürülmektedir.
ÖNCELİKLE DERSANE VE NEŞİR HİZMETLERİNE YOĞUNLAŞMAK LÂZIMDIR
Haddi zatında himmetler, gayretler, maddî imkânlar, öncelikle Risale-i Nur Külliyatı’nın tanıtılması, satın alınarak daha geniş çevrelere ulaştırılması, cemaat üyeleriyle birlikte eş, dost, akraba ve tanıdıkların derslere iştiraklarının temini için çalışmalar yapılması, cemaat fertlerinin Risale okuma alışkanlıklarının arttırılmasının sağlanması daha önceliklidir.
Talebe hizmetlerine kuvvetle destek verilmesi, evlâtlarımızın, gençlerimizin Üstad ve Risale-i Nur’la tanışmalarının sağlanması diğer öncelikli bir hizmettir. Yavrularımız, çantada keklik değildir. Nice Nur Talebesi var ki, dersaneye götürmeyip ilgilenmediği için evlâdı daha sonra elinden kaymış, istemediği ve hoşlanmadığı bir grubun elemanı oluşunu üzüntü ile müşahede etmek zorunda kalmıştır.
Diğer yandan hizmetimizin Lâhika mektubu mesabesinde olan, Üstadı ve Risale-i Nur’u iç ve dış kamuoyuna tanıtan, meslek ve meşrep ölçülerinde ittihat vesilesi olan gazetemiz yeni Asya’nın sesinin daha gür ve etkili çıkması için tiraj arttırma çalışmaları yapmak da öncelikli bir hizmettir.
Sözün Özü: Camia olarak bir an önce hizmet önceliklerimizi yeniden gözden geçirmemiz lâzımdır. Ahirette bize “Niçin güzel ve gösterişli hizmet merkezleri yapmadınız?” diye sorulmayacak, “ İmanların kurtulması ve takviyesi için niçin daha muhtaç kişiye ulaşmadınız, daha çok hizmet yapmadınız?” diye sorulacaktır.