Sözlük manası; imandan gelen yiğitliktir. Akıl ile birlikte olan imanî cesarettir. (Osmanlıca – Türkçe Lügat, Yeni Asya Yayınları) Terim manası: Tezellül etmemek, biçarelere tahakküm ve tekebbür etmemektir. (Sözler,s. 710)
Kur’ân’ın ihlâslı bir talebesi, şehamet-i imaniyeye malik halim, selim bir kul olup, fakat Rabbinden başka kimseye ibadete tenezzül etmez, mütekebbirlere, zalimlere karşı izzat-i İslâmiyeyi korumak için zillet göstermez bir kul olduğu gibi, zayıflara, güçsüzlere ve miskinlere tahakküm ve tekebbür etmez bir kuldur. Bu da şer’î hürriyetin esaslarındadır. (Hutbe-i Şamiye, s. 96.)