Zındıka komitesinin, değişik fitne ve fesat oyunları ile Demokrat güçleri siyaset sahnesinin dışına itmesi, onların yerine Demokrat olmayan güçleri iktidara taşıması üzerinden 15 küsûr yıl geçti.
O zamandan bu yana De-mokrat boşluk bir türlü doldurulamadı. Doldurulamadığı için ülkemiz içte ve dışta kan kaybetmeye devam etmektedir. Zira siyasette gerçek Demokratların varlığı istikrar ve denge unsurudur.
1950’de çok partili demokratik hayata geçildikten sonra, halkın samimî desteği ile Adnan Menderes ve daha sonraki dönemlerde Süleyman Demirel liderliğindeki Demokrat Parti ve Adalet Partisi ile temayüz eden ve iktidara gelen Demokratlar, önlerine konan çetin engelleri aşarak Türkiye’yi her alanda ileri götürdüler.
TÜRKİYE’Yİ MADDÎ-MANEVÎ KALKINDIRDILAR
Onlar iktidarlarında ülkede demokrasiyi, adaleti, insan haklarını, kanun hâkimiyetini tesis etmişlerdi. Tek partinin 27 yıllık istibdat ve zulüm zincirlerini kırarak hürriyetlerin yolunu açmışlardı. Din ve vicdan hürriyetinin kayıtlarını açarak, Ezan-ı Muhammedi’yi aslına çevirerek, ülke çapında Kur’ân Kursları, İHL, İlahiyat Fakülteleri açarak maneviyata, dini siyasetlerine alet etmeden hizmet etmişlerdi.
Diğer taraftan Halk Partisi’nin geri bıraktığı ülkeyi baştanbaşa fabrikalar, yollar, barajlar ve sanayi tesisleriyle donatarak kalkındırdılar, halkın refah seviyesini yükseltmişlerdi.
Onların döneminde Türkiye’nin dış imajı da çok güzeldi. Demokrasinin tesisi ile hür medeni dünya ile çok iyi münasebetler kurulmuştu. Özellikle İslâm dünyasında onun farklı bir yeri vardı; demokrasisini ve ekonomisini düzelten bir İslâm ülkesi olarak diğer İslâm devletleri ona gıpta ile bakıyorlardı. İslâm halkları müstebit, baskıcı yönetimlerden kurtulmada onu örnek alıyorlardı.
Demokrat idareler, içerde “bize oy verenler –vermeyenler” tarzında kutuplaştırma yapmamışlar, bütün vatandaşları kucaklamışlardı. Onlar bürokrasinin kademelerine, kendi yandaşlarını değil, liyakat esaslarına uygun kadroları getirmişlerdi. Onun için onların zamanında devlet işleri iyi yürümüştü.
DARBELERİN ARKASINDA ZINDIKA KOMİTESİ VARDIR
Demokrat idarelerin ülke ve millet menfaatine yarayışlı iktidarlarını hazmedemeyen zındıka komitesi, fesat odaklarını devreye sokarak anarşi zemini oluşturmuş, sonra askerleri kışkırtarak onlara darbeler yaptırmıştır. 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980, 28 Şubat 1997 darbeleri hep Demokrat idarelere karşı yapılmıştır. Ülkenin demokratikleşmesi ve zenginleşmesi, komitenin işine gelmez. Aydınlar ve halk uyanırsa fesat ve nifak plânlarını uygulayamaz, Kemalizm de zayıflar.
Sözün Özü: Siyasetteki Demokrat boşluk gerçek Demokratlar doldurulmadığı sürece Türkiye’nin içte ve dışta rahatlamayacağı aşikârdır. Yaşanan hadiselerden ibret hakikî Demokratlara destek vermek vatan ve millet menfaati için zarurîdir.