Üstad Bediüzzaman’ın ve Risale-i Nur’un siyasete bakış tarzı, Külliyatta verilen ölçülerde ve onun bizzat yaptığı uygulamalarda açıkça belirtilmiştir.
Üstad, bazı lâhika mektuplarında bir kısım talebelerini iman hizmetinde kendisinin varisi olduklarını belirtmiş olmakla birlikte, tarikatvarî bir şekilde yerine geçecek ve onun adına tasarrufta bulunacak bir kimseyi tayin etmemiştir.
O, nazarları daima Risale-i Nur’a tevcih etmiş. Nur Talebelerinin şahıslara değil, şahs-ı manevîye ve Külliyattaki ölçülere uygun hareket etmelerini ve iman hizmetini aralarında yapacakları doğru meşverete göre yapmalarını istemiştir. 1
Üstad hayatı boyunca hürriyet ve hürriyetçilerden (Ahrar/Demokratlar) yana olmuş, 2 istibdat ve müstebitlere karşı olduğunu beyan etmiştir. O, istibdadın tahakküm, keyfî muamele, insanlığı mahveden tek kişinin görüşü olduğunu ifade etmiştir. 3 Meselâ Sultan 2. Abdülhamid’e veli bir padişah nazarıyla bakmakla birlikte, 4 onun yaptığı istibdada karşı çıkmıştır. 5
Üstad, 1950’lerde ortaya çıkan ve Demokrat olmayan dindar kimlikli siyaset cereyanlarına ve onların temsilcilerine destek vermemiş, onlarla din kardeşi olduğunu, ancak onların siyasetlerine katılmadığını açıkça belirtmiştir. 6 O, yönetimde şer’î meşveretin ve meclisin önemine dikkat çekmiş, 7 bütün yetkilerin bir tek şahsa verilişinin ifadesi olan “Riyaset-i şahsiye”nin aleyhinde olduğunu yazdığı eserinde beyan etmiştir. 8 Ne yazık ki Üstadın vefatından sonra dönem dönem, Nur dairesinde temayüz etmiş bazı şahsiyetler, Külliyattaki siyasî ve içtimaî ölçülere aykırı düşen bir takım siyasî cereyanlara ve onların temsilcilerine destek ilânı yayınlamışlardır.
Bu zatlar, geçmişte 1980 darbesine ve darbecilerine, onların yaptığı anayasalarına, daha sonra onların icazetiyle başa gelen ve Demokrat olmayan siyasîlere, Yeni Asya Camiası’nın uyarılarına rağmen, kamuoyu önünde destek bildirileri yayınlamışlardır. Ama zaman, o desteklerinin hatalı olduğunu ispat etmiştir.
Ne yazık ki o destek, daha sonra birçok yönden zararlı neticeler vermiştir. Nur Talebeleri’nin ittihad ve tesanütlerinin bozulmasına, diğer dinî grupların da benzer siyasî savrulma yaşamalarına sebep olmuştur. Bunun neticesinde ülke telâfisi çok zor zararlara maruz kalmıştır.
Ülkenin ne hale getirildiğini göstermektedir.
Aynı zatlar, 15 Temmuz darbe teşebbüsünden önceki süreçte, malûm cemaate övgüler yağdırarak limitsiz destek îlânatı yapmışlardır. Onun siyasetle içli dışlı olma, devlette kadrolaşma ve Risale dilinin tahrif edilerek sadeleştirme meselesinde yanlış yapıldığını söyleyen Yeni Asya’ya, bu yüzden şiddetle hücum etmişlerdir. Sonra ifrattan tefrite düşerek, masumlara yapılan zulümleri eleştirdiği için Yeni Asya’yı da hainlikle ve teröre destek olmakla itham etmişlerdir.
Yeni Asya Camiası, baştan beri imanî meselelerde olduğu gibi, içtimaî ve siyasî mevzuda da Külliyattaki ölçülere uygun olarak takındığı tavrın haklılığını zaman ispat ederken, siyasî destek ilânâtı yapanların hatalı olduklarını göstermiştir. Bunun bir delili, onların geçmişte yaptıkları bu desteklere sahip çıkmamalarıdır. Ancak şimdiye kadar bu mevzuda hata yaptıklarını itiraf babında en ufak bir özeleştiri yapmaya yanaşmamışlardır. Bilâkis aynı cereyanlara desteklerini devam ettirdikleri görülmektedir.
Cenab-ı Hak hepimize hakkı hak bilip ona tabi olmayı, batılı batıl bilip ondan kaçınmayı nasip etsin. Amin...
Dipnotlar:
1 - Emirdağ L.1,YAN,2016 ,s. 100,140,174. 2 – Emirdağ L.2,YAN,2016, s.348,352,492,536. 3 - Münazarat,YAN,2012s.50,51. 4 - A.g.e.,,s.354. 5 - Divan-ı Harbî Örfi, YAN,2011,s.56-57. 6- Emirdağ L.2,YAN,2016,s.364. 7 – Mesnev-î Nuriye, YAN,2017,s.114-115. 8 -Eski Said Eserleri,YAN,2017,s.