Cenâb-ı Hak Kurân’da, “İnsana ancak ve ancak çalışmasının karşılığı vardır” buyurmuştur. Çünkü, dünya ve âhiret çalışarak kazanılır. Dükkânların kapısında asılan, “Çalışıp kazanan Allah’ın sevgili kuludur” hadisi meşhurdur.
Bizim mahallî lisanımızda da, “Dünya çok kulplu bir kazan, bir kulpundan tut da sen de kazan” derler.
Arı, sinek, karınca, örümcek ve diğer hayvanlarda da bizi çalışmaya teşvik eden müthiş örnekler vardır.
Dünyanın kendisi, içindekiler ve kâinat zevk ve şevkle sürekli hareket ve çalışma hâlindedir. İlâhî makine vücûdumuzun organları da mükemmel çalışarak, Esmâ-i Hüsnânın yansımalarını gösterirler.
Hülasa; her türlü faâliyet ve harekette bereket vardır. Sevap ve ecir vardır. Her türlü gayrette haz ve lezzet vardır.
Tenbellik ve tenperverlikte ise; sıkıntı, stires, elem, keder ve azab vardır. En mutlu, en huzurlu, en sürurlu, en hareketli en şükürlü insan, çalışıp kazanan insandır. En sıkıntılı, en azaplı, en elemli, en kederli ve en stiresli insan da, tenbel ve işsiz insandır. Hayattan haz, huzur ve lezzet almak isteyen insan, mutlaka faydalı ve ecirli bir iş ve meşgale bulmalıdır. Zîrâ “eken biçer.” “Ne atarsan aşına o çıkar kaşığına” demiş atalarımız.
“İşsiz, tenbel, istirahatle yaşayan ve rahat döşeğinde uzananlar, ekseriyetle sa’y eden, çalışanlardan daha ziyâde zahmet ve sıkıntı çeker. Çünkü, dâimâ işsizler, ömürlerinden şikayet ederler, eğlenceler ile çabuk geçmesini ister. Sa’y eden ve çalışan ise şâkirdir. ‘Rahat içinde ve boş olan kimse ömründen şikâyet eder. Çalışıp kazanan kimse ise hâline şükreder’ küllî düsturdur. Hem o sır iledir ki, ‘RAHAT ZAHMETTE, ZAHMET RAHATTADIR’ cümlesi darb-ı mesel olmuştur.” (Lem’alar, 128)
Îman, istikâmet, çalışma, gayret, sağlık, âfiyet, zahmet, rahmet, Kur’ân ve sünnet üzere kalınız.