Arkadaşlarımla top oynadık ve bir kenarda oturduk… Derken, burnumuza nefis bir mısır kokusu geliyor… Mısır satan amca seyyar arabasıyla geçerken onu durdurduk. Cep harçlıklarımızla hemen mısır aldık. 

Çıtır çıtır, Hem de sütlü mü sütlü.

Yemeden önce tanelerin sıra sıra dizilişine hiç dikkat ettiniz mi?

Ya elbisesine?

Onun da elbisesi var. Yemyeşil, kat kat elbise…

Sıcaktan, soğuktan bu elbiselerle korunur. Elbisesi olmasaydı ne mi olurdu?

Güneşte kavrulur, soğukta büzülürdü.

Tadı kaçar, sütü çekilirdi.

Taze, ama pişmemiş bir mısır tanesini parmaklarınızın arasında sıkın bakalım…

İçinden süt aktığını göreceksiniz.

Hayret! Süt nereden gelip girdi öyle?

Bildiğimiz toprakta yetişiyor. Yağmur suyunu kökleri aracılığıyla emiyor.

Aklı yok, fikri yok, düşüncesi yok.

Böyle iken taneler sütleniyor. Birbirinin üstüne çıkmıyorlar. Güzelce diziliyorlar.

Her biri için bir yuva var. Amanın ne kadar iyi, yuvalar olmasaydı taneler duramaz, patır patır dökülürlerdi.

Yaratan ne güzel yaratmış… Sıra sıra dizmiş, içlerine süt doldurmuş, kat kat elbiseler giydirmiş, saçlarını bile koymuş. Koçanın başındaki püsküle bakar mısınız?

Allah ne kadar büyüktür, Yücedir, Kudreti sonsuz ve sınırsızdır görüyor musunuz?

Sütlü mısır yiyelim arkadaşlar… 

Ama yerken, onu bu kadar güzel biçimde Yaratan Allah’ı düşünelim.

Ve Allah’a sonsuz şükürlerimizi sunalım.