Sevgili Peygamberimizin (asm), kendisinden bir şey isteyene yok dediği görülmemişti.
Muhakkak bir şeyler verirdi.
Bir gün bir adam geldi. Çoluk çocuğu için yiyecek istedi. Sevgili Peygamberimiz (asm) onu da boş çevirmedi. Yarım yük arpa verdi. Adam sevine sevine gitti.
Uzun müddet o arpadan ekmek yapıp yediler. Sadece çoluk çocuğuna değil, gelen misafirlerine de yedirdi.
Bir süre sonra hayret içinde kaldı. Çünkü o zamana kadar hiç eksilmemişti. Bu nasıl arpaydı? Aradan bunca zaman geçmesine rağmen, bitmiş olması lâzımdı.
Ölçelim dediler ve ölçtüler. Noksanlaşıp noksanlaşmadığını anlayacaklardı.
Olan ondan sonra oldu. O zamana kadar eksilmeyen arpa bitmeye başladı. Bereket kalkmıştı.
Durumu Sevgili Peygamberimize (asm) anlattılar. Peygamberimiz (asm) şöyle buyurdu:
“Eğer ölçekle ölçmeseydiniz, hayatınız boyunca size yeterdi.”