“Sadâka” kavramı sadece dilimize geçerken değil, klâsik ve çağdaş Arap dilinde de anlam daralmasına uğramış ve sadece karşılıksız olarak fakirin eline verdiğimiz yardımın adı olmuştur. Oysa el-Munavî sadâkayı şöyle tarif etmiştir: “Sadâka, imanın sadâkatini ortaya koyan her davranıştır.” Tacu’l-Arus’ta sadâkayı şöyle tanımlanmıştır: “Doğruluğun davranışla aranmasıdır; doğruluğu davranışla arama teşebbüsüdür.” Buna göre insanın özünde ve sözünde doğru olduğunu ifade eden her davranış “sadâka”dır. Tıpkı insanın aklında ve düşüncesinde var olan güzelliği (hüsn) yansıtan davranışlara hasene / hasenât denildiği gibi. Şimdi Hz. Peygamberin (asm) dilinde “sadâka” olarak adlandırılan davranışları hadis kaynaklarımızdan sıralayacağımız hadislerle bunu ortaya koymaya çalışalım:

• Güzel söz sadâkadır. (İbn Hanbel)

• Yumuşak söz sadâkadır. (Buharî, Edep, 34)

• Kardeşinin yüzüne tebessüm etmen sadâkadır. (Tirmizî, IV, 339)

• Allah’ın kullarına selâm vermen sadâkadır. (Buharî, Sulh, 11)

• İnsanlara yol göstermen sadâkadır. (İbn Hanbel, Müsned, II, 154)

• Yolunu kaybedene yol göstermeniz sadâkadır. (İbn Hanbel, Müsned, II, 42)

• Yolda insanlara eziyet veren bir şeyi kaldırıp atman sadâkadır. (Buharî, Mezalim, 34)

• Bir kimsenin bineğine binmesi için yardımcı olman sadâkadır. (İbn Hanbel, Müsned, II, 350)