“Biz hiçbir çatışmanın ve gerilimin tarafı değiliz. Bu kavganın kazananı olmaz. Sağduyunun gereğini yapıp bu fitne ateşini söndürelim” dedik. Ne yazık ki dinletemedik.

O aşamada sağduyu çağrısı için bir araya gelenlerin dahi bir kısmının, o çağrının sahibi ve takipçisi olmaktan vazgeçerek, gerilimi körükleyenler safına katıldıklarını gördük.

Bilhassa meş’um 15 Temmuz fitnesinden sonra gidişat iyice çığırından çıktı. Bu olay üzerinden öyle bir algı operasyonu yapıldı ki, toplum hâlâ kendisine gelebilmiş değil.

O günlerde yazdıklarımızdan örnekler:

* Şehitlere rahmet, darbecilere lânet, devlete samimiyet ve ciddiyet, millete feraset ve basiret, ülkeye barış ve sükûnet, demokrasiye selâmet. * Kanlı darbe girişiminin sorumlularından hesap sorulsun. Ama bu hesaplaşma yine kurunun yanında yaşı da yakacak bir cadı avına çevrilmesin. * 15 Temmuz gecesinden bu yana dehşetli bir algı operasyonu kasırgası estiriliyor. Bu süreçte itidal ve  hakkaniyeti koruyabilenlere ne mutlu. * İfrat ve tefritten uzak vasat çizgide hakkı savunma çabasının bir bedeli de her cenahtaki at gözlüklü fanatiklerin hücumuna uğramak. Ne gam! * Herkese ve her kuruma sirayet eden böylesine bir öfke, gayz ve linç atmosferinde hukuk ve adaletin tahakkuk ve tecellî edebilmesi mümkün mü? * Şüphe yok ki bugünler de geçecek. Kader hükmünü icra edecek. Hakta sebat edenler kazanacak. Zulmedenler ve alkışçıları belâsını bulacak.

Bugün de diyoruz ki, Türkiye eninde sonunda sağduyu ve vicdan çizgisine gelecek.

Rahmetli Döngeloğlu’nun o çok tepki çeken sözleri için yine o günlerdeki şu mesajları da bu çizgiye dönüşün işaretleri değil mi?

* Sözlerim darbe ile halka kurşun sıkan ve sıktıran kimlerse, ona da olsa hakaret-kötü söz söylememeliydim. * Hain darbedeki şehit ve yaralı kardeşlerin öfke ve acısıyla da olsa hakaret ve kötü söz bizde olmamalıydı, özür. * Hain darbeden mütevellid hakaret, kötü söz kime olursa olsun dinimizde caiz değildir, böyle sözler söylememeliydim...