CHP’de kazan kaynatmaya yönelik atraksiyonların, parti içinde bu kumpas için alet olmaya zaten teşne durumdaki isimler üzerinden yoğunluk kazanması, bunun en sıcak ve güncel örneklerinden biri.

CHP yönetiminin partiyi içine hapsolduğu kısır döngüden çıkarıp toplumla barışık bir çizgiye götürme çabalarını, içeridekilere eskiden kalma reflekslerle sabote ettirme girişimleri başarılı olabilir mi?

Gelinen noktadaki işaretler, tuzağın fark edildiği yönünde.

Anamuhalefet partisi böyle bir iç çekişmeyle gündeme getirilmeye çalışılırken, asıl hedefin daha kapsamlı ve büyük olduğu da gizlenmiyor.

Bu hedef, iktidarı hayli zorlayan Millet İttifakını zaafa uğratmak ve dağıtıp parçalamak. 

Bilhassa CHP ile İyi Parti’nin arasını açarken, bu partileri kendi içlerinde de birbirine düşürmek için her fırsatı kullanmak.

Planın bir ayağı da hem seçime katılıp Meclise girmesine yol verilen, hem de “terör destekçiliği” ile suçlanmaya devam edilen HDP’nin üzerine kayyım atamaları, gözaltı ve tutuklamalarla gidilirken, diğer taraftan bu partiyi yerel seçimde fiilen destek verdiği Millet İttifakından uzak tutmak.

Böyle bir ortamda iyice sıkışan HDP’nin ısrarla yapmaya devam ettiği erken seçim çağrıları şimdiden makes bulup gündem oluşturmaya başladı.

Alternatif siyaset arayışlarında bir de iktidar partisinden kopan Gül, Babacan, Davutoğlu ve beraberlerindeki isimler tarafından kurulması beklenen yeni partiler faslı var.

Bunların çoktandır konuşuldukları halde kurulmalarındaki gecikmenin sebebi kendilerinden mi kaynaklanıyor, yoksa şu aşamada bilmediğimiz engellemeler mi var?

Ne olursa olsun, işaretler iktidar partisi tabanında giderek büyüyen rahatsızlığın özellikle bu partilere yönelebilecek hatırı sayılır bir potansiyel oluşturduğunu gösteriyor.

Ve bazı kamuoyu araştırmacıları, söz konusu partilerin kurulup İyi Parti, SP ve DP gibi partilerle ittifak kurmaları halinde hayli yüksek oy alma potansiyeline sahip olduklarını söylüyorlar. Bakalım, bu potansiyeli değerlendirmeyi başarabilecekler mi?

“Hayırlısı” diyelim.