Belli başlılarını sıralayacak olursak:

İlk sırada, birkaç yıl önce başlayıp OHAL sürecinde zirve yapan zulüm ve haksızlıklar yer alıyor. Bunlarla sebebiyet verilen mağduriyetler, AKP’nin tabanını iyice eritti.

İkinci olarak, kurucu kadrolara kadar uzanan iç tasfiyelerle birlikte gündeme getirilen tek adamlık dayatması partiyi çatlattı.

Geniş bir küskünler kitlesi ortaya çıktı.

Üçüncüsü, epeydir terk edilip bir kenara itilen ortak aklın yerini reisle etrafını kuşatan dar çevrenin tercihleri alınca, her alanda yanlışlar, zikzaklar ve çelişkiler çoğaldı.

OHAL süreci işi iyice rayından çıkardı.

Ülke, Meclisi bypass ederek çıkarılan ve bir dizi hukuksuzlukla hak ihlâlini dayatan KHK’larla yönetilir hale geldi. Yargı bağımsızlığı dibe vurdu. Ekonomi kötüye gitti. Dış politika her alanda çıkmaza sokuldu.

Bu gidişatın daha fazla sürdürülemez hale gelmesi, AKP’yi 16 yıllık iktidarında ilk kez erken seçim kararı almaya mecbur etti.

Bu kararın, gerek ekonomik durumun, gerekse iç ve dış şartların 2019’a selâmetle ulaşmayı iyice zorlaştırdığı gerekçesine  dayandırılmış olması, iktidarın ülkeyi getirdiği durumun bizzat kendisi tarafından itirafıydı.

Tek adamlık sistemiyle birlikte gündeme getirdiği ittifak düzenlemesi de aleyhine oldu. Dibe vuran MHP ile kurduğu ittifaktan hiçbir fayda elde edemezken, Millet İttifakının estirdiği rüzgâr iyice kimyasını bozdu.

16 Nisan’da bilhassa İstanbul ve Ankara’da geriye düşmesinin verdiği telâşla, 24 Haziran öncesi can havliyle dağıttığı seçim rüşvetleri de pek işe yaramayacak gibi.

Keza “Partideki metal yorgunluğunu onunla aştık” diyerek siyasetlerine alet ettiklerini açıkça itiraf ettikleri, ama etkisini sınırdaki Tatlıses’li, Seda Sayan’lı şenlikle sıfırladıkları Afrin harekâtı da umdukları yükselişi sağlayamamış olmalı ki, şimdi de “Kandil’e bayrak” işini gündeme taşıdılar.

Bu tabloya, miting konuşmalarındaki seviyenin iyice düşmesi ve Bingöl mitinginde defaatle “Sevgili Diyarbakırlılar” dedirten aşırı yorgunluk alâmetleri de eklenince...

Söyleyecek fazla birşey kalmıyor.

***

- “Bunlara kalsa Türkiye’yi 40’lara, 70’lere, 90’lara götürecekler. Ama biz partili cumhurbaşkanı modelimizle, şeflik ve tek adam rejiminin geçerli olduğu 30’lara götüreceğiz. 2023, 2051, 2071 vizyonlarımızla...”

- O iktidar yazarı yine coşmuş: “Hep söylüyorum. M. Kemal kalkıp gelse, bugünkü CHP kadrosunu bir gün içinde İstiklâl Mahkemes’inden geçirip, Ulus Meydanında sallandırırdı.” Türkiye’yi nerelere götürmek istediklerinin ibretlik bir örneği daha. İstiklâl Mahkemesi ve darağacı !!!