نوردن قطره لر

 بتون موجودات، گويا لسانِ حال ايله، اُوَيس القرانى گبى شويله مناجات ايدرلر، ديرلر كه: “يا إلٰهنا! ربّمز سنسڭ.چونكه بز عبدز. نفسمزڭ تربيه‌سندن عاجزز. ديمك بزى تربيه ايدن سنسڭ.

Nurdan Katreler

Bütün mevcudat, güya lisan-ı hal ile, Veysel Karanî gibi şöyle münacat ederler, derler ki: “Yâ İlâhenâ! Rabbimiz Sensin. Çünkü biz abdiz. Nefsimizin terbiyesinden âciziz. Demek bizi terbiye eden Sensin.”

Mektubat, s. 285