Sünnet, Müslümanların inanç, ibadet ve ahlâkta Peygamberimizin (asm) ve sahabelerin usûlünü ve yolunu takip etmektir. Zira yüce Allah, Peygambere (asm) uymamızı emretmiştir. Peygambere (asm) itaat konusunda da  sahabenin titizliği bilinen bir gerçektir. Bu sebeple İmam Malik (ra) “Medine halkının amelini” ibadet ve ahlâkta esas olarak kabul etmiştir.

Yüce Allah Kur’ân-ı Kerîm'de “Allah daha önce şaşkınlık içinde olan insanlara Allah’ın âyetlerini okuyan, onları kötülükten arındırıp tezkiye eden, kitabı ve hikmeti öğreten ve size daha bilmediğiniz nice şeyleri öğreten bir peygamber gönderdi” (Bakara Sûresi, 2: 151.) ferman eder. Müfessirler kötülükten arındırmayı haram ve helâli öğretmek, hikmeti ise “sünnet” olarak açıklamışlardır.

Kur’ân-ı Kerîm farzları ve vacipleri, helâl ve haramı tayin etmede peygamberi yetkili kılmış Allah’ın hükmü ile Resulünün hükmünü esas kabul etmiştir. Bu konuda Kur’ân “Allah ve Resulüne hüküm verme konusunda dâvet edildiklerinde inananlara ‘dinledik ve itaat ettik’ demek düşer. İşte kurtulanlar onlardır” (Nur Sûresi, 24: 5.) buyurur. Peygamberimiz de (asm) bu sebeple “Size emrettiğim zaman gücünüz yettiğince yerine getirin, yasakladığım hususları da kesinlikle terk edin” (İbn-i Mâce, Mukaddime, 1.) buyurmuşlardır.

Peygamberimiz (asm) gelecekte ehl-i dalâlet tarafından sünnetine hücûm edileceği konusunda ümmetini uyarmış ve “Gelecekte karnı tok bir kısım makam ve mevki sahibi insanlar koltuklarına yaslanarak ‘Bize Kur’ân yeterlidir; Kur’ân neyi helâl kılmışsa onu helâl, neyi haram kılmışsa onu haram bilin’ diyeceklerdir. Dikkat edin, haberiniz olsun Bana Kur’ân ile birlikte onun benzeri sünnet verilmiştir.” (Ebu Davud, Sünne, 6; Ahmed b. Hanbel, 4: 131.) buyurmuşlardır. Günümüzde aynen böyle diyenlerin olduğunu görerek Peygamberimizin (asm) ihbar-ı gayb nevinden bir mu'cizesine daha şahit oluyoruz.