Beklemek.. Beklemek, bazen iyi sonuçlanır, bazen kötü.. Siz hiçbirini veya bir şeyi beklediniz mi?

İnsanlar neyi veya kimi beklerler.

Kiminin hayatı beklemekle geçiyor ve sonlanıyor..

Kimi sevdiğini bekliyor, kimi gurbetinin bitmesini bekliyor.

Hâlbuki Oğuz Atay’ın dediği gibi,  “Beklenen (bazen) geç geliyor; geldiği zaman da insan başka yerde oluyor.” 

Kimi işe girmek için, kimi ise emekliliğini bekliyor, güya rahat edecek veya namaza başlayacak.

Kimi hastalığından afiyet ve sıhhat bekliyor, kimi de sabrederek manevî mükâfatını alıyor. 

Kimi askerden oğlunun gelmesini, kimisi de askerlikte şafak gününü bekliyor.

Kalbi kırık olanlar kalplerinin tamir edilmesini bekliyor.

Ameliyathane kapılarında hastasının sağlık haberini bekleyenler olduğu gibi doğumhane kapısında yeni bir hayatın dünyaya adım atma müjdesini bekleyenleri de unutmayalım.

Dünya hayatının çilesini, ıztırabını çekmiş, artık ahiret hayatının kapısı olan berzah hayatını korkuyla / hasretle son anlarını bekleyen var.

Bazıları da beklemekten usanmış hâlâ beklerken, bunlara Rilke şunu söylüyor:  “Ve bekliyorsun, o tek şey gelsin, senin hayatını sonsuz çoğaltsın diye.” Hâlbuki ‘bazen beklemek Cehennemdir” (WiIIiam Shakespeare)

Balzac ise, “Beklemesini bilenin her şey ayağına gelir.” diyerek sabrın bir diğer güzelliğini açıklıyor. 

AIpay PoIat ise, “Beklemek, sabrın sınavıdır.” diyor.

Beklemek başlangıçtır bazı insanlara, bazılarına ise, sondur.

Her yeni güne gazetesi Yeni Asya’yı ve haftanın bazı akşamları Risale-i Nur sohbetlerini dört gözle bekleyen bahtiyarları duydunuz mu, siz?

Kişi, fani olanı beklemiyorsa artık, huzuru bulmuş demektir.

Beklemenin en zoru ise, beklenenin bundan habersiz olması.

İngiliz şairlerden A. Pope ise diyor ki: “Hiçbir şey beklemeyenlere ne mutlu, hiç hayal kırıklığına uğramazlar.” Acaba size de uygun geldi mi, bu söz?

Beklemek fiilinin sonunda bazıları da şunu söylerler: “Damlaya damlaya ne olur bilmiyorum, ama bekleye bekleye deli oluyor insan.”

İnanan insanlar imanlarının karşılığını, samimî ve ihlâslı bir şekilde yani sırf Allah rızası için yapıp Cenab-ı Hakk’ın fazlını ve rahmetini beklerler. 

Ne mutlu bu bekleyenlere…