Yeni Asya’ya teşekkür için bir yazı yazmak gerekir düşüncesinde iken, nereden başlayacağımı, neleri için teşekkür edeceğimi, hangilerini yazmalıyım diye epeyce tahayyürde kaldım.
Çünkü o kadar çok teşekkür edilecek konu var idi ki.
İlk olarak Yeni Asya ile tanışmamı ve ilk teşekkürümün sebebini yazayım. İlk anda sanki bu yazdıklarım biraz özel olarak anlaşılabilir ama sonucu olarak geneli ilgilendirebileceği (İman-Kur’ân hizmeti açısından) için bahsetmek istiyorum.
1972 yılı içindeydi. İzmit Seka kâğıt fabrikasında elektrikçi olarak çalışıyorum. Akşam 17.00’de işten çıkma vaktinde, giyinmiş, atölyede otururken kapıdan biri girdi ve “Selamünaleyküm arkadaşlar.” dedi. Biz de “Aleykümselâm” diyerek selamını aldık. Kısa bir sohbetten sonra, bize döndü ve ceketinin cebinden bir gazete çıkardı, “Bu gazeteyi ben okudum, size bırakayım, belki bir göz atarsınız.” dedi. Bırakılan gazete ile kimse ilgilenmedi benden başka.
Gazeteyi elime aldım ismini ilk görüyordum. Başlıkta “Yeni Asya” yazıyordu. Merakımı çekti ve sayfaları tek tek karıştırmaya ve ilgimi çeken yazıları okumaya başladım. Gazete yani “Yeni Asya” hoşuma gitmişti. Ondan sonra her gün ve devamında şu ana kadar bayiimden Yeni Asya’mı alıyor ve okuyorum bazen de bildiğiniz gibi yazıyorum.
O günlerden aklıma kalan ve beni etkileyen yazarlar Ahmed Şahin, Hekimoğlu İsmail ve Mümine Güneş vs. idi. Daha sonra bu yazarları dikkatle takip etmeye yani özellikle onların yazılarını okumaya başladım.
İşte o günden bu güne bana çok iyi arkadaşlık yaptığı için, Yeni Asya’ya ilk teşekkürümü bu vesileyle ediyorum.
İkinci ve benim için en önemli teşekkür sebebi ise şudur: Beni iki hayatımın incisi, nuru, temeli, yol göstericisi, güvenlik belgem olan Risale-i Nur’larla tanıştırmış olmasıdır. Yani hayatımın sonuna kadar (inşallah) ayrı kalamayacağım bir arkadaşla (Risale-i Nur Külliyatı) tanıştırdığı için Yeni Asya’ya bir teşekkür daha ediyorum.
45 yıldır bana, aileme, çevreme, Türkiye’ye, Dünya’ya ve İnsanlığa o kadar çok hizmetlerine şahit oldum ki bunların hepsine teşekkürlerimi yazmaya kalksam sayfaların yetmeyeceğinin farkındayım. Bunlar için de bir teşekkür daha ediyorum.
Yeni Asya’nın teşekküre en layık ve büyük ve son marifeti ise, bildiğiniz gibi, tam tamına 666 gün süren Risale-i Nurlara bandrol alamama, Risale-i Nurların neşrini engelleme, Devleştirme veya Tekelleştirme, artık çabalarına karşı adâleti, hakkaniyeti, ihlâsı, sadakati ön plana alarak yaptığı müspet mücadelesinde; Risale-i Nur’ların tekrar her isteyenin aslına sadık kalmak şartıyla basılması ve neşredilmesinin yolunu açmasıdır.
Bunun için Yeni Asya’ya son bir defa daha (bu zaferlerinin son olmayacağına inancım tamdır) bu son hizmeti için sonsuz ve kalbî teşekkülerimi tüm Yeni Asya çalışanlarına iletmek istedim.
Evet, sevgili Yeni Asya’m, sana hadsiz teşekkürler eder ve ayrıca çok yakında kutlayacağın yeni yaş gününü de tebrik ederim.