Yetişkinlerin eğitiminde ise, muhatapların, kendilerine, ailelerine ve topluma karşı sorumlulukları olduğu için ve asıl işleri de öğrencilik olmadığından tecrübe birikimlerine istinaden ça- buk öğrenmeye meyillidirler. Ayrıca yetişkin eğitimi hedef grubunun, yaş, öğrenim düzeyi, öğ- renme isteği, cinsiyetleri ve ihtiyaçları farklıdır. Eğitimde, hedef grupları belli olduğunda ihtiyaçları kolayca belirlenerek buna göre amaçları ve eğitimin konusu ve neler anlatılacağı daha kolay planlanır.

Eğitim süreci esnasında katılımcıların şu davranışlarına dikkat edilmelidir; farkına varıp varmamaları, ilgilenme dereceleri, konuyu değerlendirmeleri ve eğitim metodunu benimsemeleri ve öğrendiklerini uygulamaları.

Yetişkin, eğitimi esnasında benlik duygusu gelişmiş olduğundan, kendisine saygı duyulmasını bekler ve çevresinin yanında küçük düşürülmeyi istemez. Aynı zamanda, sorumluluk duygusu gelişmiş olduğundan sorumsuz gibi görülmekten, otoriter tavırlardan ve özellikle pasif bir eğitim gidişatından hoşlanmaz.

Yetişkin, kendi tecrübe ve birikimlerini eğitim esnasında kullanmak ister. Bunun sonucu olarak, anlatılanlardan beklentilerine uy- gun olanı kabul eder ve beklentilerine ters düşenlere direnç gösterir. Yetişkin, kendi sorunlarını çözecek pratik ve güncel bilgileri, aile, toplum, meslek sorumlulukları ile ilgili, maddî kazanç ve statü artışı sağlayacak bilgileri öğrenmek ister. Ayrıca, eğitime aktif katılımda bulunmak istediği gibi, sonucunda da olumlu geri bildirim ister. Eğitim süreci boyunca, özgüvenini korumak ve gördüğü eğitimin zatî ihtiyaçlarını karşılamasını ister. Bunun için de kendisi ve eğitici için beklentileri yüksektir. Yetişkin eğitiminde eğitim, katılımcıların var olan bilgi ve tec- rübeleri üzerine yapılandırılmalıdır. Onun için de duruma göre farklı eğitim teknikleri kullanılabilir. Beceri eğitimi verilecekse, kesinlikle uygulamalı olmalıdır. Eği- tim sonunda, her katılımcıya gelişimleri ile ilgili geri bildirim verilmeli ve sonuçlar onlarla birlikte değerlendirilmelidir. Eğitim, grubun ortak hedefi olmalıdır. Eğitim sürecinin kuralları mümkün olduğu kadar açık olmalı, aşırı kontrol ve baskı olmamalı, herkes fikrini açıkça söyleyebilmelidir. Konular, aşırı yoğun olmamalı, tekrarlar ve pekiştirmeler yapılmalıdır. Karşılıklı iletişime sınır konmamalı ve kesinlikle rekabet ortamı oluşturulmamalıdır. Eğitimin hedefleri, yeri, zamanı, süresi, yetişkinlerden beklenenler birlikte kararlaştırılmalıdır. Katılımcılar, eğiticiyi eleştirebilmelidirler. Eğitici ise, eğitimde adaletli, tutarlı olmalı ve anlaşılır bir dil kullanmalıdır. Yetişkinler, eğitim esnasında bilinmeyenden kork- ma, gülünç olma korkusu, güvensizlik ve sosyal açıdan yetersiz olma korkusu, öğrenmeye karşı olumsuz tutum, eğitimin sağlayacağı yarardan emin olmama, zihnî ve fizikî eksiklikler, ev hayatından kaynaklanan çeşitli engeller yüzünden eğitim faaliyetlerine istenen ölçüde katılamazlar.