Bu tür saldırılar kimden gelirse gelsin ve kime karşı yapılırsa yapılsın, insanî ölçü, prensip, standart aynı olması ve hiç değişmemesi gerekiyor.

Ayrımcılık manasında değişiklik varsa eğer, orada bir insanlık sorunu, bir vicdan yoksunluğu var demektir. Tabir-i diğerle, orada bir “çifte standart” var demektir.

Aynen, şu son aylarda İsrail ile bağlantılı olarak gerçekleştirilen saldırılarda olduğu gibi…

Aşağıdaki örneklemelerde de açıkça görüleceği gibi, saldırıları kınama meselesinde orta yerde kerih mi kerih, iğrenç mi iğrenç bir çifte standart uygulaması var.

*

İşte size aktüel bazı misâller:

Hamas’ın İsrail tarafında saldırı düzenlemesini kınayan yalancı dünya, İsrail’in misilleme yapmasına da, masum sivillere yönelik katliâm saldırıları yapmasına da seyirci kalmayı tercih ediyor. Bunu dahası var: 40 bin masumun ölümüne rağmen, sivillere yönelik saldırılara karşı bir ateşkes sağlanmasını dahi istemiyor. Bir bakıma İsrail’e “Vurmaya, öldürmeye devam et” denilmiş oluyor.

Öte yandan İsrail'in Şam'daki İran Konsolosluğu binasına düzenlediği saldırıda iki general olmak üzere birçok kişiyi katletmesini kınamayan yalancı sahtekârlar, İran’ın, öncelikle kendi kamuoyunu tatmine yönelik füzeli-dronlu kof saldırı harekâtını şiddetle kınama yarışına girdiler. İranı kınamakla da kalmayıp, İsrail’e her türlü desteği vermekte bir beis görmediler.

Özetle, İran’ın misilleme saldırısını şiddetle kınayan çifte standartlı medeniler, İsrail’in haddi-hududu aşan misillemesine hiç ses çıkarmadıkları gibi, onun her türlü saldırısına var gücüyle destek çıktılar, ayrıca…

İran, İsrail için bir tür “dalgakıran” oldu

Yeri gelmişken, ara ara birbirine horozlanıp duran İran ile İsrail’in kaypakça ilişkilerine de bir paragraf açalım.

İran ile İsrail arasındaki son gerginlik, dünyanın nazarında İsrail’e puan kazandırdı. Gazze’ye yönelik katliamlı saldırılar sebebiyle, dünya genelinde İsrail’e karşı bir nefret dalgası uyanmıştı. İran’ın misilleme adı altında İsrail’e karşı düzenlemiş olduğu davullu-zurnalı saldırı, İsrail’in lehinde bir tür “dalgakıran” vazifesini görmeye yaradı. Gaddar İsrail, bir anda mağdur duruma düştü. Başta ABD olmak üzere, Fransa ve İngiltere bütün kuvvetiyle İsrail’in safında yer aldı.

Netice itibariyle, dünya çapında gitgide yalnızlaşan İsrail, İran’ın kaypak politikaları sayesinde, müttefikleriyle birlikte dünya devlerini arkasına almış oldu.

Bu durumda, generalleriyle birlikte konsolosluktaki vatandaşlarını da kaybeden İran, günler sonra İsrail’e yönelik uyguladığı kanavana atışlarının işe yarayıp yaramadığı, daha doğrusu ne işe yaradığı bir tartışma konusu olarak kayıtlara geçmiş oldu.

*

İran’ın tuhaf bir şekilde bölgede devreye girmesi, Filistinlilere hiçbir şekilde yaramadığı gibi, Gazze’deki içler acısı durumu da bir süreliğine maalesef ikinci plana itmiş oldu.

Oysa ki, Filistin meselesi halledilmeden ve Gazze’deki insanlık dışı saldırılara son verilmeden, bölgede barış, huzur ve asayişi sağlamak mümkün değildir.